MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, iş kazasına uğrayan sigortalının sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemenin 18/11/2015 tarihli maddi tazminat isteminin kabulü, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair hükmü davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 08/12/2016 gün 2015/22136 Esas 2016/14893 Karar sayılı ilamı ile davacıya Kurum tarafından 09.10.2009 – 17.07.2010 tarih aralığında 271 gün karşılığı olarak 4.221,50 TL ödendiği, Mahkemece hükme esas alınan 19.06.2014 tarihli ...... Kurumu Genel Kurul kararına göre davcının 09.10.2009 tarihinde geçirdiği yüksekten düşme olayına bağlı gelişen % 12,3 oranındaki maluliyet oranının sürekli olduğu, iyileşme süresinin 09.10.2009 tarihinden itibaren 9 aya kadar uzayabileceğinin belirtildiği, 23.06.2015 tarihli hesaba ilişkin bilirkişi raporunda kaza tarihinin 09.10.2009 olmasına rağmen daimi iş görmezlik tarihinin daha önceki bir tarih olan 09.02.2009 olarak belirtildiği ve hesaplanan dönemlerin de 09.02.2009 tarihinden başlatıldığı, bilirkişice hesap edilen dönemin geçici iş göremezlik dönemini de kapsadığı göz önünde bulundurulmadan bu dönemin Mahkemece yeniden hesap edilmesi suretiyle sonuca gidildiği, bu durumda hükme esas alınan hesap raporunun denetime elverişli olmadığı ve varılan sonucun isabetli olmadığı gerekçesiyle bozulmuş ve bozma ilamında kazanılmış hakların gözönünde bulundurularak karar verilmesi gerektiği de belirtilmiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına karşı “uyma” kararı verilerek yapılan yargılama neticesinde bozulan kararın tekrarı suretiyle aynı şekilde karar verilmiş olup bozmaya uyulduğu halde, bozma gereklerinin yerine getirilmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemenin, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 06.03.2002 gün ve 1/119-135 sayılı kararında da belirtildiği üzere; bozma kararına uyması ile bozma kararı lehine olan taraf yararına usuli kazanılmış hak doğar ve mahkemenin bozma kararı doğrultusunda işlem yapma ve hüküm verme yükümlüğü vardır. Bu ilke Usul Kanunu"nun dayandığı ana esaslardan olup kamu düzeni ile ilgilidir. Yargıtay"ın bozma kararına uymuş olan mahkemenin, bu uyma kararı ile bağlı olup bozma gereğince değerlendirme yaparak yeni hükmünü tesis etme zorunluluğu vardır.
Somut olayda; mahkemece Dairemizin anılan bozma kararına uyulduğu, önceki hükmün davalı yararına bozulduğu ve bozma ilamında kazanılmış hakların gözönünde bulundurularak karar verilmesi gerektiği belirtildiği halde güncel verilere göre zararların belirlendiği yeni bir hesap raporu aldırılarak maddi tazminata karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş; Dairemizin 08/12/2016 gün 2015/22136 Esas 2016/14893 Karar sayılı ilamında ve yukarıda yeniden belirtilen yanlışlıkların 23.06.2015 tarihli hesaba ilişkin bilirkişi raporundaki diğer verilerek aynı kalarak (güncel verilerin alınmadığı) giderilecek şekilde rapor alıp sonucuna göre dosyadaki diğer bilgi ve belgeler de değerlendirilip sonucuna göre kazanılmış hakların gözetilmesi suretiyle sonuca gitmektir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 14/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.