MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, suç delillerini gizleme
HÜKÜM : 1- Sanık ... için;
a) Kasten öldürme suçundan TCK 25/1, CMK 223/4-b maddeleri uyarınca ceza tertibine yer olmadığına,
b) TCK 81, 35, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, c) 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan beraat,
2- Sanık ... için; TCK 106/2-a, 62, 53 maddeleri uyarınca; 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
3- Sanıklar ... ve ... için; suç delillerini gizleme suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Katılanlar ... ve ... vekili ile sanık ... müdafıinin duruşma istemleri, katılanlar yönünden yetkileri bulunmadığından, sanık ... yönünden ise verilen ceza miktarına göre, reddine karar verilmiştir.
2- Sanık ...’in 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan dava hakkında karar verilmemiş ise de, zamanaşımı süresi içerisinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in tehdit; sanık ...’nin maktul...’ı kasten öldürme ve katılan ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, sanık ...’in tehdit suçunda takdire, sanık ...’nin katılan ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunda takdir ve tahrike ilişkin cezalarını azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ...’nin maktul...’ı kasten öldürme suçunun meşru savunma koşulları altında işlendiği gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınarak ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin katılan ...’i öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden meşru savunmaya, tahrikte indirim oranına vesaireye; katılan sanık ... vekilinin sübuta, cezanın ertelenmesi gerektiğine, sanık ...’ye eksik ceza verildiğine, tahrik ve tahrikte indirim oranına vesaireye; katılanlar ... ve ... vekilinin meşru savunma koşullarının bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ..."in tehdit ve sanık ..."nin kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerde hapis cezasıyla cezalandırılan sanıklar hakkında, TCK.nun 53. maddesinin uygulanması sırasında belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanıkların, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar, geçerli olduğunun gözetilmemesi, ayrıca, sanık ...’nin maktul...’ı kasten öldürme suçundan kurulan hükümde, suçun TCK.nun 25/1. maddesi anlamında meşru savunma koşulları altında işlendiği kabul edilerek, ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği sırada, uygulama maddesi olarak, CMK.nun 223/2-d maddesi yerine sehven CMK.nun 223/4- b maddesinin gösterilmesi ve ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında ayrıca beraatına da karar verilmemesi yasaya aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
A- Sanık ..."in tehdit ve sanık ...’nin kasten insan öldürmeye
teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerde, hapis cezasıyla cezalandırılan sanıklar hakkında, TCK.nun 53. maddesinin uygulanması sırasında belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanıkların, “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun,” hükmün ilgili bölümlerine eklenmesine,
B- Sanık ...’nin maktul...ı kasten öldürme suçundan kurulan hükmün birinci fıkrasındaki, CMK.nun “223/4-b” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine, “223/2-d” ibaresinin eklenmesine, ayrıca aynı fıkradaki, ceza verilmesine yer olmadığına ibaresinden sonra gelmek üzere, “Beraatına” ibaresinin, eklenmesine,
Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 02.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.