Esas No : 2013/12215
Karar No : 2014/2201
Tebliğname No : K.Y.B./ 2013/289146

Yüksek Adalet Bakanlığı’nın, karşılıksız çek keşide etme suçundan sanık A.. A.. hakkındaki ödenen adli para cezasının iadesi kararına yönelik itiraz üzerine Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 14.01.2013 tarihinde 2012/967 değişik sayı ile verilen karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 05.09.2013 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İncelenen dosyadan;
a) Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 05.10.2007 tarihinde 2006/1274 esas ve 2007/530 karar sayı ile sanık A.. A.."un 3167 sayılı Kanun"un 16/1. maddesi gereğince 10.000 YTL, 20.000 YTL ve 23.500 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı Kanunun 16/3. maddesi gereğince 1 sene süre ile çek hesabı açtırmasının yasaklanmasına hükmedildiği, hükmün kesinleştiğinden bahisle infaza verildiği,
b) Sanığın, adli para cezasının infazı için yakalanması üzerine, gözaltında kaldığı bir günlük süre mahsup edildikten sonra kalan 53.400 TL adli para cezasını, Küçükçekmece Mal Müdürlüğü"nün 13.10.2008 tarihli alındı belgesi karşılığında ödediği,
c) Sanık müdafiinin 05.10.2007 tarihli mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin, Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 02.01.2009 tarihinde 2006/1274 esas ve 2007/530 karar sayı ile süresinden sonra olduğu gerekçesiyle reddine karar verildiği,
d) Sanık müdafiinin 02.01.2009 tarihli temyiz isteğinin reddi kararını temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nce 22.02.2012 tarihinde 2011/52764 esas ve 2012/17155 karar sayı ile "03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 6. maddesinde düzenlenen geçici 3. maddesinin 7. fıkrası a ve b bentleri gereğince; bu kanuna göre işlem yapılmak üzere dava dosyasının hükmü veren Mahkemeye gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na iadesine" karar verildiği,
e) Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 09.05.2012 tarihinde 2012/903 esas ve 2012/983 karar sayı ile şikayete konu çeklerle ilgili hesabın, sanığın yetkili temsilcisi olduğu tüzel kişiye ait olduğu, tüzel kişi yetkilisi hakkında idari yaptırım uygulanamayacağı gerekçesiyle sanık hakkında idari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği, katılan vekilinin bu karara ilişkin itirazının Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 29.06.2012 tarih ve 2012/1344 değişik iş sayı ile reddedildiği,
f) Sanığın ödemiş olduğu 53.400 TL adli para cezasının iadesini istemesi üzerine, Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 11.12.2012 tarihinde 2012/903 esas sayılı ek karar ile Mahkemece 05.10.2007 tarihinde 2006/1274 esas ve 2007/530 karar sayı ile hükmolunan adli para cezalarının, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın tebliğnamesi ve Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin iade yazısı içeriğine göre kesinleşmediği kabul edilerek, sanığın bu ilam üzerinden yatırdığı Küçükçekmece Mal Müdürlüğü"nün 13.10.2008 tarihli alındı belgesinde gözüken 53.400 TL"nin sanığa iadesine biçiminde karar verildiği,
g) Cumhuriyet savcısınca bu karara Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 05.10.2007 tarihinde verilen hükmün bozulduğuna ilişkin herhangi bir karar bulunmadığı, bu nedenle sanığa iadesine karar verilen paranın kesinleşmiş para cezası niteliğinde olduğundan, iadesine karar verilemeyeceği gerekçesiyle itiraz edildiği,
h) Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 14.01.2013 tarihinde 2012/967 değişik iş sayı ile "sanığın ödemiş olduğu 53.400 TL"nin alındı belgesi karşılığında tahsil edildiği, ilgili mal müdürlüğünden idari yoldan da istenebileceği gözetilerek Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin yatırılan paranın sanığa iadesine ilişkin kararı konusunda karar verilmesine yer olmadığına" karar verildiği
Anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, «Dosya kapsamına göre, 03/02/2012 tarihli ve 28193 (mükerrer) sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 3. maddesi ile değişik 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 5. maddesi uyarınca karşılıksız çek eyleminin idari yaptırıma dönüştürülmesi ve çek hesabı sahibi olmayan sanık hakkında suça konu çeklerle ilgili olarak idari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş bulunması karşısında, kararın kesinleşmesinden önce ödenen para cezasının sanığa iade edilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.» denilerek, Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 14.01.2013 tarihli kararının bozulması istenmiştir.
05.10.2007 tarihli mahkûmiyet hükmünün, sanığın daha önce tebligat çıkarılmamış olan adresinde doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi gereğince tebliğ edilmesi usulüne uygun olmadığından, sanık müdafiinin 05.10.2007 tarihli hükme ilişkin temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu, bu nedenle 05.10.2007 tarihli hükmün kesinleşmediği, sanık müdafiinin temyiz isteği üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nce 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Kanun gereğince işlem yapılmak üzere dava dosyasının Mahkemesine iade edilmesinden sonra, Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 22.02.2012 tarihinde sanık hakkında idari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği, bu durumda 05.10.2007 tarihli hükmün kesinleşmediği aşamada sanığın ödemiş olduğu 53.400 TL"nin kendisine iadesine ilişkin Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.12.2012 tarihli kararının doğru olduğu anlaşıldığından, belirtilen karara yönelik itirazın reddi yerine, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi bu nedenle yerinde olduğundan; Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 14.01.2013 tarihli ve 2012/967 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemlerin yapılması için, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.