MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten Öldürme, yivli ve yivsiz silahlarla,bıçak ve diğer aletleri sırf saldırıda kullanmak amacıyla taşımak
HÜKÜM : 1) Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/12/2016 tarihli ve 2015/378 E., 2016/344 sayılı Kararıyla;
a) Sanık hakkında sırf saldırı amacıyla bıçak taşıma suçundan CMK"nin 223/2-(a) maddesi gereğince beraat,
b) Sanık ... hakkında maktul ..."a yönelik kasten öldürme suçundan TCK"nin 81/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası,
2) İlk Derece Mahkemesince verilen Karara karşı vaki kanun yolu müracaatı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22/02/2017 tarihli ve 2017/334-242 Esas ve Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddi" kararı.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında maktul ..."ı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin vermiş olduğu 22.02.2017 gün ve 2017/334 E. 2017/242 K. sayılı Kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, suç vasfına ve haksız tahrik uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesine Yargıtay ilamının bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.10.2020 gününde heyetimizden Sayın ... ve ..."in sanık lehine TCK"nin 29. maddesinin asgari düzeyde uygulanması gerektiğine yönelen karşı oyları ve oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY;

Sanık ..."un maktul ..."ı kasten öldürdüğü sübuta eren olayda sanığın maktulden kendisine yönelen sinkaflı küfür nedeniyle asgari düzeyde haksız tahrik altında müsnet suçu işlediğinden sanık hakkında haksız tahrik indirimi uygulamayan Dairemizin çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.
Olay gece saat 03.00 sularında Gaziantep merkezinde bir parkta gerçekleşmiş olup olayın tarafları ve tanıkları evsiz ve parkta yaşayıp alkol alan kişilerdir. Olayımızın oluşunu tümüyle gören ... ve ... isminde iki tanık dışında başkaca bir tanık yoktur.
Sanık, aşamalarda hiç değişmeyen ısrarlı savunmasında olay gecesi kavun yemek için marketten bıçak aldıklarını parkta kavun keserken orada bankta uyuyan maktulü de uyandırıp kavun yemesini söylediğini ancak maktulün uyandırılmasına kızarak kendisine sinkaflı küfürler ettiğini kendisinin de bu nedenle maktulü bıçakladığını savunmuştur.
Tanık ..."da sanık savunmasını destekler şekilde sanığın maktulün kendisine sinkaflı küfür etmesi nedeniyle maktulü bıçakladığını beyan etmiştir.
Tanık ... ise 10.08.2015 tarihli kolluk ifadesinde maktulün sanığı küfrettiğinden bahsetmemiş, hatta küfürleştiğine olmadı demiş ancak 11.08.2015 tarihli savcılık beyanında ise sanığın ve tanık ..."un beyanları ile aynı mahiyette maktulün uyandırılmasına kızarak sanığa sinkaflı küfürler ettiğini sanığın da bu nedenle maktulü bıçakladığını anlatmıştır.
Tüm dosya kapsamına göre maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan sinkaflı küfür söylenip söylenmediği sabit değildir. Dosya kapsamı, delil durumu ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği sanık lehine değerlendirme yapılmakla sanık hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi yapılması gerektiği kanaati ile Dairemizin çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.