Davacı,  18.5.2004 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tesbiti ile 20.4.1982-1.10.1989 tarihleri arası Kurum sigortalılığının tesbiti ile Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacının 20.4.1982-01.10.1989 tarihleri arasında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbiti ile 18.05.2004 tarihi itibariyle tahsise hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davacının 20.04.1982-03.01.1984 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi zorunlu sigortalı olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davacının, 29.12.1978 -20.4.1982 ve 01.10.1989-21.05.2004 tarihleri arasında vergi ve  meslek kuruluşu kaydına dayanılarak zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği  uyuşmazlık konusu değildir. Davacının 29.12.1978-3.1.1984 tarihleri arasında Meslek Odası; 31.08.1990 tarihinden itibaren devam eden Esnaf Sicil kaydı ve 01.10.1989-01.12.1996 tarihleri arasında vergi kaydı bulunmaktadır. Uyuşmazlık, davalı Kurumun davacıyı, 20.4.1982-03.01.1984 tarihleri arasında Meslek Odası kaydı bulunmasına rağmen vergi kaydının bulunmaması ve 3.1.1984-01.10.1989 tarihleri arasında ise hiçbir kaydı bulunmamasına rağmen ödediği primler Kurumca yıllarca kullanılmış ise  zorunlu Bağ-Kur sigortalısı sayılıp sayılmayacağı ve tüm bu durumlar değerlendirilerek tahsise hak kazanıp kazanmayacağı noktasında toplanmaktadır. Mahkemece Meslek Odası kaydının bulunması  ve davacının önceden Kuruma tescilinin bulunması nedeniyle 20.4.1982-03.01.1984 tarihleri arasında zorunlu Bağ-kur sigortalısı sayılması yerindedir. Ancak  davacının   03.01.1984- 01.10.1989 tarihleri arasında  meslek odası ve vergi kaydı bulunmasa da, bu döneme ait primlerin 11.05.2004 tarihli bilgilendirme amaçlı prim ekstresi göz önünde bulundurulduğunda  1991 ve 1992  yılında Kurumca tahsil edilmiş olduğu görülmektedir.  Mahkemece yapılacak iş, bilgilendirme amaçlı bu prim ekstresi dikkate alınarak anılan döneme ilişkin primlerin tahsil edilip edilmediği, tahsil edilmiş ise, tam olarak hangi tarihlerde tahsil edildiği davalı Kurumdan sorulup sorulmak suretiyle saptamak bu primler tahsil edilip uzun yıllar kullanılmış ise, davacıya sosyal güvenlik yönünden ümit verildikten sonra, 03.01.1984-01.10.1989 dönemindeki sigortalılığın iptal edilmesi Medeni Kanunun 2.maddesinde öngörülen genel iyiniyet kuralı ile bağdaşmayacağından  ve bu iptal işlemi  kazanılmış hakları ortadan kaldırmak anlamına geleceği için, davacının bu dönemde de zorunlu Bağ-kur sigortalısı saymak ve tahsis şartlarını buna göre değerlendirmektir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular  dikkate alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile davanın kısmen kabulüne  karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 29.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.