Davacı, 21.02.1986 tarihinden itibaren 23.03.1998 tarihine kadar Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 21.2.1986 tarihinden itibaren  1479 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu Bağ-kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir.
Dava hakkı  hukuki yarar ile sınırlıdır.  Davacının dava açma hakkına  sahip olması, dava açabilmesi  için yeterli  değildir. Davacının mahkemeden hukuki  korunma istemesinde korunmaya  değer bir yararı olmalıdır.  Hukuki yarar bir dava şartı olup mahkeme dava  şartlarını resen  incelemekle    görevlidir. Dava açılmasında  korunmaya değer  bir hukuki yarar yok ise davanın  bu yönden esasa girilmeden reddi gerekir.
Davalı Kurumca 27.4.2004 tarihi itibariyle davacının 21.2.1986 tarihinden itibaren sigortalı sayıldığı ve bu hususun davacıya dava tarihi olan 8.10.2004 tarihinden önce, 4.5.2004 tarihinde tebliğ edildiği davalı Kurumun 26.5.2005 havale tarihli cevabi yazısı ile temyiz dilekçesine ekli belgelerden anlaşılmaktadır.
Mahkemece, dava tarihinden önceki tarih itibariyle Kurum tarafından uyuşmazlığın giderildiğinin anlaşılması karşısında, davanın hukuki yarar yokluğundan reddine ve uyuşmazlık çıkarmadığı için Bağ-kur yararına avukatlık ücretine ve yargılama giderlerinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA,  29.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.