Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, suç üstlenme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1.a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Sanık ... hakkında; TCK"nın 270/1, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet



Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nın mahkumiyetine ilişkin hüküm, üst yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafii tarafından, suç üstlenme suçundan sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hüküm ise üst yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizen incelenmesinde;
Duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi bulunmayan sanık ..."nın talimat mahkemesince alınan 21/04/2014 tarihli beyanı sırasında, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, sanığın CMK"nın 196/2. maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusuna dayalı olarak yokluğunda mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizen incelenmesine gelince ise;
Sanık ... hakkında suç üstlenme suçu bakımından TCK"nın 270. maddesine göre temel cezanın 2 yıla kadar hapis cezası olarak tayini gerekirken, yasaya aykırı olarak 30 gün adli para cezası olarak belirlendiği ve hatalı uygulama sonucunda netice cezanın doğrudan hükmedilen 500 TL adli para cezası olarak belirlenmesi sebebiyle hükmün kesin sınırının altında kaldığı görülmüş ise de, Ceza Genel Kurulunun 12.03.2013 tarihli ve 1515–102 ile 21.12.2010 tarihli ve 230–264 sayılı kararları başta olmak üzere birçok kararında açıkça vurgulandığı gibi suç niteliği doğru belirlenmesine rağmen yanılgılı bir uygulama ile kesinlik sınırı içinde kalan cezaların verildiği hükümlere karşı yapılan aleyhe başvuru üzerine temyiz denetimine konu olabileceği, bu sebeple incelemeye konu hükmün temyiz edilebilir olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi bulunmayan sanık ..."in talimat mahkemesince alınan18/04/2014 tarihli beyanı sırasında, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, sanığın CMK"nın 196/2. maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusuna dayalı olarak yokluğunda mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.