1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre,   davalı Kurumun   tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının temyizine gelince ; Davacı, zorunlu Bağ-Kur Sigortalısı olarak  davalı Kurumca zorunlu sigortalı sayılarak   kendisinden 3780 ve 4247 sayılı Yasalara göre prim tahsil edildiği gibi tecil ve taksitlendirme talebi ile de prim ödediği gerekçesi ile 19.04.1979 tarihinden  itibaren kesintisiz olarak 1479   sayılı Yasa"ya göre  Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile yaşlılık aylığı tahsisini  istemiştir.
Mahkemece, davacının 19.04.1979-10.06.1985 tarihleri arasında oda kaydı ile, 29.01.1992-30.08.1995 tarihleri arasında vergi kaydı ile ve 04.07.1996 tarihinden dava tarihi olan 12.05. 2004 tarihine kadar  sigortalı olduğunun kabulü ile yaşlılık aylığına yeterli hizmet süresi bulunmaması nedeniyle istemin  reddine karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun değildir.
Davacının 19.04.1979 tarihinden itibaren oda kaydına dayanılarak zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğu, Mahkemece kabul edilmeyen 10.06.1985-29.01.1992 ve 30.08.1995-04.07.1996 dönemlerinde  ise vergi,meslek kuruluşu ve Esnaf ve Sanatkar Sicili kaydının bulunmadığı, başka bir anlatımla, zorunlu sigortalılık koşullarını yitirdiği anlaşılmaktadır.
Gerçekten; Davanın yasal dayanağı olan 1479 sayılı Yasa"nın olay tarihinde yürürlükte bulunan 25/a  maddesi olup,gelir vergisi mükellefiyetini gerektiren faaliyetin sona ermesi durumunda zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı sona erer.Davacının Esnaf ve Sanatkar Sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşlarında üye kaydı da bulunmadığından aynı yasanın 25/b maddesine göre de sigortalı sayılması mümkün değildir.
Ancak, davacının önceden Bağ-Kur’a tescili  bulunduğundan Kurumca hiçbir araştırma yapılmaksızın    davacı zorunlu sigortalı sayılarak  prim borçları  3780 ve 4247 sayılı Yasalara göre prim affından yararlandırılarak  tahsil edildiği gibi  tecil ve taksitlendirme ile 2002 yılının 5. ayı  itibarıyla mevcut prim borçları da tahsil edilmiştir. Davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan Kurumun, davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini süresini iptal  etmesi  iyi niyetten uzaktır. Yargıtay H.G.K.’nun 01.10.1997 gün, 1997/10-578 E., 1997/758 K.sayılı kararında da belirtildiği üzere; Davacının, Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanunu’nun 2. maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primi alınan  tüm süreler bakımından zorunlu sigortalı kabul edilmesi ve bu tesbite göre yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığı irdelenerek elde edilecek sonuca göre yaşlılık aylığı yönünden de karar verilmesi gerekir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde  davacıya iadesine,  2.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.