MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların suça konu sigaraların bir kısmını, hakkında TCK"nın 165. maddesinden mahkumiyet hükmü kurulan Necmettin"e sattıklarını söylemeleri üzerine burada ele geçen 1.400,00 TL"lik kısmının mağdura iade edilidiği sanık ..."in 25.02.2016 tarihli oturumda "sigaraları iade ettiğini, olaydan ötürü kendisinin de zararı olduğunu" ifade ettiğinin anlaşılması karşısında, sigaraları satın alan kişinin zararının karşılanmadığının anlaşıldığı, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu sigaraların bir kısmını üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanıkların artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan sigaraları sattıkları yeri göstermeleri sonucu satın alan kişiden alınarak mağdura iadesinin 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesi anlamında sanıklar tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı, ancak sanıkların çaldığı malı satması nedeniyle haksız biçimde sağladığı kazancı iade etmesi halinde, TCK"nın 168. madde anlamında bir iade ve tazminden bahsetmenin mümkün olacağı ve mağdurun geriye kalan zararının da sanıklar tarafından giderildiği de dikkate alındığında, iadenin tam olarak gerçekleşmediği halde yazılı şekilde uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden;
Sanık ..."nun adli sicil kaydında yazılı olan ilamları içerisinde tekerrüre esas olup en ağırı olan Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.02.2007 gün ve 2006/658-134 sayılı kararına konu kesinleşme tarihi 31.03.2010 olan ve henüz infaz edilmemiş mahkumiyet hükmü esas alınarak hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7-8. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ..., e müdafilerinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.