MAHKEMESİ : BİNGÖL 3.ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2014/153-2014/221

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; tarafların 15 yıllık evli olduklarını, çocuklarının bulunmadığını, tarafların 2006 yılından beridir ayrı yaşadıklarını, müvekkilinin Almanya"da yaşayıp kira ödediğini, bu nedenle aylık 1.000 TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davacının yurt dışında iki farklı işte çalıştığını, gelirinin yüksek olduğunu, kendisinin ise Bağkur emeklisi olduğunu, aylık gelirinin düşük olduğunu, ayrıca oğlunun geçimine de yardım ettiğini beyanla, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davacının yurtdışında iki farklı işte çalıştığı, ekonomik durumunun iyi olduğu, yaşadığı evin kirasını devletin karşıladığı, davalının ise emekli olduğu, davacının davalının ekonomik desteğine muhtaç olmadığından bahisle, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 16.01.2014 tarih 2013/15969 E. 2014/445 K.sayılı ilamı ile ""Somut olayda; davalının gayri resmi yeni bir evlilik yapması nedeniyle davacının ayrı yaşamakta haklı olduğu anlaşılmaktadır. O halde davacının çalışmış olduğu da dikkate alınarak davacı lehine "hakkaniyet" ölçüsünde bir miktar tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, delillerin yanılgılı değerlendirilmesi sonucu istemin tümüyle reddi doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir."" gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, yukarıda anılan Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın açıldığı tarihten itibaren işleyecek şekilde 80 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine kesin olarak karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine 07.05.2014 tarihli Ek karar ile hükmün davacı açısından 2014 yılı temyiz sınırı olan 1.820 TL"nin altında kaldığı gerekçesi ile davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafın istemi aylık 1.000 TL tedbir nafakasına ilişkin olup, mahkemece 80 TL tedbir nafakasına hükmedilmiştir.
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.04.2005 tarih ve 2005/3-169 E-235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Buna göre hüküm, davacı açısından reddedilen yıllık nafaka miktarı itibariyle kesin nitelikte değildir.Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine dair mahkemece verilen ek kararın kaldırılmasına karar verilerek, yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesinin incelemesine geçildi:
Dava tedbir nafakası istemine ilişkin olup, mahkemece her ne kadar Dairemizin yukarıda anılan bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de; nafakanın niteliği gözetilmeden ve özellikle bozma ilamında da vurgulanan ""hakkaniyet"" ölçüsüne yanlış anlam verilerek, TMK"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun olmayacak şekilde az miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.