MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/07/2008 gününde verilen dilekçe ile tapu kaydının düzeltilmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/07/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, davacının murisi ile tapu kayıt malikinin aynı kişiler olduğunun tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalı vekilince temyiz olunmuştur.
Davacı, murisi ... oğlu, 1291 doğumlu ...ın maliki olduğu taşınmazın tapu kaydında .... olarak tescil edilmiş bulunmasından dolayı işlem yapamadıklarını beyan ederek tapu kayıt maliki ile murisi ....’ın aynı kişiler olduklarının tespitini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve dinlenen tanık beyanları uyarınca davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan .... Tapu Sicil Müdürlüğünün cevaplarından muris adına kayıtlı bulunan 287 ada 80 no lu parselin imar görmesinden sonra birden fazla ada ve parsel numaraları adı altında tapuya tescil edildiğini, bunlardan 2986 ada 25 parsel ve 2988 ada 24 parselin malik hanesinin boş olduğu, bu parsellerin, diğer parsellerin ortak otopark kullanım alanı olduğu anlaşılmıştır.
Şu durumda, 2986 ada 25 parsel ve 2988 ada 24 parsellerin malik haneleri boş bırakılmış ve diğer taşınmazların ortak kullanımına terk edilmiş otopark alanı oldukları gözetilmeksizin, davacının murisine ait imiş gibi bu taşınmazlar hakkında da tapu kayıt malikleri ile murisin aynı kişiler olduklarının tespitine yönelik hüküm kurulması doğru olmamış kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda ( 2 ) sayılı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalının öteki temyiz itirazlarının ( 1 ) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine 14/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.