MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/04/2015 tarih ve 2013/312-2015/58 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Türkiye" de “...” markasının tescili için 2008/47102 ve 2013/39437 no"lu başvuruda bulunduğunu ancak, davalı adına tescilli 2003/37893 ve 2004/23333 no"lu “...” ibareli markalar gerekçe gösterilerek başvurularının reddedildiğini oysa, markaların tescil tarihinden bu yana davalı tarafça hiç kullanılmadığını ileri sürerek, davalı adına tescilli 2003/37893 ve 2004/23333 no"lu markaların 556 sayılı KHK"nın 14 ve 42/1-c maddeleri uyarınca hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili .... adına kayıtlı markaların tescilden itibaren kullanılarak tanıtıldığını ve ayırt edici nitelik kazandırıldığını, daha sonra 25/01/2013 tarihli sözleşmeyle diğer müvekkiline devredildiğini, markaların kullanılmadığı iddiasının yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, markanın kullanımı davalı tarafından ispat edilmesi gereken bir husus olup, davalının kullanıma ilişkin herhangi bir delil, belge ibraz etmediğinden markanın kullanıldığı hususunun ispat edilemediği gerekçesiyle, davanın kabulü ile, davalı tarafa ait 2003/37893 ve 2004/23333 no"lu markaların 556 sayılı KHK"nın 14. maddesi gereğince iptali ve terkinine karar verilmiştir. Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 13/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.