Davacı, iş kazası sonucu malüliyetten doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre  davalının sair temyiz itirazlarının  incelenmesine şimdilik yer olmadığın.
2-Dava, davacının işkazası sonucu oluşan sürekli işgöremezlik  oranın  %.5,2  olması  nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurulunun 07.04.2006 gün ve 27/1050  sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli işgöremezlik oranını belirleyen adı geçen Kurul raporuna itiraz edildiğine göre, Bartın Hastanesinin 15.04.2004 tarihli raporuna istinaden SSK Genel Müdürlüğünce  %2,1 olarak belirlenen işgöremezlik oranının %5,2 oranına ulaşmasının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan alınan bu rapora  karşı somut verilere dayanan bir itiraz olduğundan  Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekir.  Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı Kurul  raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.