Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (alacaklı) ve davalı (3.kişi)  vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin  reddine   karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi    tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık alacaklının İcra ve İflas Kanunu’nun 99. maddesine dayalı  olarak açtığı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddi istemine ilişkindir.
Dava konusu taşınır mallar 31.08.2005 tarihinde borç kaynağı bonoda belirtilen adreste haczedilmiştir. İcra ve İflas Kanunu’nun 8. maddesi uyarınca aksi sabit oluncaya kadar geçerli bulunan haciz tutanağı içeriğine göre, haciz mahallinde borçluya ait ustalık belgesi ile fotoğraflar bulunmuş ve borçlunun isminin haciz yapılan kuyumcu dükkanı üzerinde yazılı olduğu görülmüştür. Bu durumda, İcra ve İflas Kanunu’nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Karinenin aksinin üçüncü kişi tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatı gerekir. İcra müdürünün hatalı işlemi sonucu dava açma yükümlülüğünün alacaklıya bırakılması  ispat külfetinin yer değiştirmesine neden olmaz. Davalı üçüncü kişi, haciz mahallini borçlunun babasından kiraladığına ilişkin adi yazılı kira sözleşmesi ile vergi levhası ibraz etmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 299. maddesi uyarınca alacaklının haklarını etkilemeyen adi  nitelikteki  kira sözleşmesi mülkiyeti ispata yeterli belgelerden olmadığı gibi, delil olarak sunulan vergi levhası da mücerret olarak işyerinin davalı üçüncü kişiye ait olduğunu göstermez.  
Haciz sırasında davalı üçüncü kişi şirketin müdürü ve ortağı olan E.O.Y., işyerini A. Kuyumculuk’tan devir aldığını beyan etmiştir. Haciz adresinde önceden A. Kuyumculuk San. ve Tic. A.Ş. bayii olarak borçlu faaliyette iken, davalı üçüncü kişinin borcun doğumundan sonra 05.08.2004 tarihinde haciz adresine taşındığı, davalı üçüncü kişi şirketin müdürü ve ortağı olan E.O.Y.’ın borçlunun amcasının oğlu olduğu ve davalı üçüncü kişi şirketin diğer ortaklarının soyadlarının da borçlu ila aynı olduğu dosya içerisindeki bilgi ve belgelerle sabittir. Bu  itibarla, somut olayda üstü örtülü ve danışıklı bir işyeri devri söz konusu olduğu açıktır. Yapılan (danışıklı) işyeri devri alacaklının haklarını etkilemez. Bir an için  işyeri devrinin  danışıklı olmadığı düşünülse dahi bu durumda da  İcra ve İflas Kanunu’nun 44. madde koşullarına uygun işyeri devrinin yapıldığı iddia ve ispat edilemediği gibi, Borçlar Kanunu’nun 179. maddesi gereğince devir alan üçüncü kişi devreden borçlunun borçlarından sorumludur.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular karşısında davacı alacaklının davasının kabulü gerekirken, aksi düşüncelerle reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre de, istihkak davalarında  alacak miktarı ile haczedilen malların değerinden hangisi az ise onun üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre nispi avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekir. Hal böyle olunca, davalı üçüncü kişi yararına alacağın değerinden daha az olan hacizli malların değeri üzerinden avukatlık ücreti takdiri yerine maktu avukatlık ücretine hükmolunması da isabetsizdir.
O halde, davacı alacaklının ve davalı üçüncü kişinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 26.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.