Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde 20.10.1993-08.04.2000 tarihleri arasında aralıksız olarak sigortalı çalıştığının tesbitie karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum ve K. San. Tic.Lti. Şti. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davacının tüm, davalıların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalılara ait iş yerinde 20.10.1993-08.04.2000 tarihleri arasında aralıksız olarak geçen çalışmalarının tesbitini istemiştir.
Mahkemece, ilamda belirtildiği gibi davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Yapılan incelemede; davacının, G. Tic Koll. Şti unvanlı (282037) sicil nolu iş yerinde 01.07.1994-05.05.1995 tarihleri arasında geçen 249 günlük çalışması ile K. Ekmek Gıda San Tic. Ltd. Şti unvanlı (1057821.35) sicil nolu iş yerinde 01.07.1995-31.03.1997 ve 20.07.1999-01.03.2000 tarihleri arasında geçen çalışmalarının eksiksiz olarak kuruma bildirildiği ve primlerinin ödendiği görülmektedir.
Gerçekten; 506 sayılı Sosyal Sigortalar Yasa’sının 2 ve 6. maddelerinde açıkça belirlendiği üzere, sigortalılığın oluşumu yönünden çalışma olgusunun varlığı zorunludur. Eylemli veya gerçek biçimde çalışmanın varlığı saptanmadıkça, hizmet akdine dayanılarak dahi sigortalılıktan söz edilemez. Fiili veya gerçek çalışmayı ortaya koyacak belgeler, işe giriş bildirgesiyle birlikte 506 sayılı Yasa’nın 79. maddesinde belirtilen sigortalının gün sayısını, kazanç durumunu, çalışma tarihleriyle birlikte ortaya koyan aylık sigorta gün bilgileri ile Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 17. maddesinde belirtilen 4 aylık prim bordroları gibi Kuruma verilmesi zorunlu belgelerdir. Yöntemince düzenlenip süresi içerisinde Kuruma verilen işe giriş bildirgesi, kişinin işe alınmış olduğunu gösterirse de fiili çalışmanın varlığının ortaya konulması açısından tek başına yeterli kabul edilemez. Sigortalılıktan söz edebilmek için, çalışmanın varlığı, Yargıtay uygulamasında 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesine dayalı sigortalılığın tespiti davaları yönünden kabul edilen ilkelere uygun biçimde belirlenmelidir. Zira, sigortalılığın başlangıcına yönelik her dava sigortalılığın tespiti istemini de içerir. Aksine düşünce, özellikle yaşlılık aylığının kabulü için öngörülen sigortalılık süresi yönünden çalışanlar ile çalışmayanlar arasında adaletsiz ve haksız bir durum yaratır. Bu nedenle, işe giriş bildirgesinin verildiği ancak yasal diğer belgelerin bulunmadığı durumlarda çalışma olgusunu ortaya koyabilecek inandırıcı ve yeterli kanıtlar aranmalı, kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olaya gelince; davacının K. Ekmek Gıda San Tic. Ltd. Şti unvanlı (1057821.35) sicil nolu iş yerinde geçen ve kuruma bildirilmeyen 01.04.1997 ile 19.07.1999 tarihleri arasındaki çalışmaları ile ilgili açıklanan şekilde fiili çalışmanın varlığının yöntemince araştırılmadan, iş yerine ait SSK prim bordrolarında kayıtlı kişiler yerine, aynı işverene ait 1047125.35 sicil nolu farklı iş yerinde 1997 ile 1999 yılları arasında çalışması bulunan tanıklar H. S. Ve E. U. nun beyanı ile yetinilerek sonuca gidildiği ortadadır.
Yapılacak iş; davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu gözönünde tutularak re”sen SSK. prim bordrolarında kayıtlı aynı dönemde çalışması bulunan tanıkların bilgilerine başvurmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir..
O halde, Davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, BOZULMASINA, 30.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.
