Davacı, yaşlılık aylığının geç bağlanmasından dolayı birikmiş aylıklara ilişkin faiz alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  nedenlere ve özellikle davacının Yargıtay"ca onanarak kesinleşmiş mahkeme kararı ile 01.11.2002 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazanmasına ve 28.02.2005 tarihinde yaşlılık aylıklarını alırken, faize ilişkin haklarını saklı tutmuş bulunmasına göre tarafların hatalı hesaplanan faiz alacağı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Uyuşmazlık, birikmiş faiz alacağının hesabında uygulanacak yasal faiz oranının belirlenmesi  noktasındadır.
19.12.1984 gününde yürürlüğe giren 3095 sayılı  Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun, Mmurabaha Nizamnamesini  yürürlükten  kaldırarak bu tarihi kadar % 5 olan kanuni faiz oranını %30 olarak belirlenmiş, ancak Bakanlar Kuruluna bu oranı % 80"ine kadar artırma ve eksiltme yetkisi verilmiş,  Bakanlar Kurulunca bu yetkiye dayanılarak 1.1.998 tarihinde kanuni faiz oranı  %50"ye  çıkartılmış, Anayasa Mahkemesi 15.12.1998 tarihli  kararı ile  3095 sayılı  Yasa"nın 1 ve 2. maddelerini  iptal etmiş, karar 26.11.1999 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 6 ay sonra 26.5.2006 tarihinde yürürlüğe girmeden önce 15.12.1999  tarihli 4489 sayılı Yasa"nın 1. maddesi ile 3095 sayılı Yasa"nın 1. maddesi  değiştirilerek Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının önceki yılın 31 Aralık günü kısa vadeli   kredi işlemlerinde uyguladığı reeskont oranını  yasal faiz oranı olarak  belirlemiştir. Ancak 1.4.2003 tarihinde itibaren uygulanan 2003 yılı Bütçe Kanununda ilgili  Kanunda düzenleme yapılıncaya kadar Genel Bütçeye dahil daireler ile Katma Bütçeli idarelerin  ilama bağlı kararları  için 3095 sayılı Yasa"nın  1. maddesindeki kanuni faiz oranı 1.4.2003 tarihinden itibaren aylık %2,5 olarak, 2004 yılı Bütçe Kanununda %1.25 , 2005 yılı Bütçe Kanunu ile 1.1.2005 tarihinden itibaren  aylık %1  olarak belirlenmiş, ancak  Anayasa Mahkemesince  2003,2004 ve 2005 yılı  Bütçe Kanunlarındaki bu hükümler Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmiş,  5335 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa"nın 1. maddesi ile değiştirilmiş yasal faiz oranı  1.5.2005  tarihinden itibaren %12  olarak belirlenmiş, bu oran Bakanlar Kurulu Kararı ile 1.1.2006 tarihinden itibaren   % 9"a  indirilmiştir. Gerek 12. Hukuk Dairesinin oturmuş içtihatlarında  gerekse Hukuk Genel Kurulu"nun 1.12.2004 tarihli 2004/12-667 Esas  2004/628 Kararında  Bütçe Kanunundaki aylık faiz oranının  sadece genel bütçeye dahil  dairelerle   katma bütçeli  idarelerin ilama bağlanmış borçlarıyla  sınırlı bir düzenleme getirdiği,  bu nitelikte olmayan borçların kapsam dışı  tutulduğu bildirilmiştir.
T.C. M. B. Başkanlığınca  İskonto oranı 17.5.2002 tarihinde % 55, 14.6.2003 tarihinde % 50, 8.10.2003 tarihinde % 43, 15.6.2004 tarihinde % 38, 13.1.2005 tarihinde % 32 olarak tesbit edilmiştir.
Bu tesbitler karşısında  yasal faiz oranlarının 19.12.1984 tarihine kadar %5, 20.12.1984- 31.12.1997 arasında %30, 1.1.998-14.12.1999 arasında %50, 15.12.1999-16.5.2002 arasında 60, 17.5.2002-13.6.2003 arasında %55,  14.6.2003-7.10.2003  arasında %50 8.10.2003-14.6.2004 arasında %43, 15.6.2004-12.1.2005 arasında %38, 13.1.2005 30.4.2005  arasında %32, 1.5.2005-.31.12.2005 arasında %12, 1.1.2006 tarihinden itibaren 9  olarak uygulanması gerekir.
İhtilaf konusu uyuşmazlıkta mahkemece hükme esas alınan  bilirkişi raporunda birikmiş faiz hesabı yapılırken faiz oranlarının yürürlüğe giriş tarihinin yukarıda açıklandığı şekilde alınmadığı, oranlar değiştiği halde temerrüt tarihi ile  son ödeme tarihi arasındaki sürede  temerrüt  tarihindeki  oran üzerinden  hesaplama yapılmak suretiyle  faiz alacağının eksik hesaplandığı görülmektedir.  Bu raporun hükme dayanak alınacak  içerikte  olmadığı ortadadır.
Yapılacak iş; aktüerya hesabında uzman bir bilirkişi marifetiyle faiz alacağı  hesabını yukarıda açıklanan oranlar ve esaslar dahilinde  yeniden yaptırmak  ve çıkacak  sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  07.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.