Davacı,  davalılardan işverene ait işyerinde 26.7.1999-15.12.1999 tarihleri arasında ve 2004 yılının 1. dönemine üit 16 günlük sigortalı çalışmalarının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalıların diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, davalı Ş. Belediye Başkanlığı’na ait işyerinde 26.7.1999-29.3.2004 tarihleri arasında geçen ve davalı Kuruma eksik bildirilen (26.7.1999-15.12.1999 tarihleri arasındaki) 142 gün ve  2004 yılının 4.dönemindeki 16 günlük çalışmanın tespitini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne  karar verilmiş ise de, bu sonuç usul ve yasaya aykırıdır.
Yasal dayanağını 506 sayılı Yasa"nın 79/10.maddesinden alan bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Ancak davacının çalışmalarının geçtiğini ileri  sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara  geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Davacının tespitini istediği 26.7.1999-15.12.1999 tarihleri arasındaki dönemde çalıştığı puantaj cetveli gibi yazılı deliller  ve tanık anlatımları ile kanıtlandığından Mahkeme’nin bu döneme ilişkin tespit kararı yerindedir.
Ancak 15.12.1999-14.12.2000, 15.12.2000-14.12.2001, 15.12.2001-14.12.2002, 15.12.2002-14.12.2003, 15.12.2003-14.1.2004 tarihleri arasındaki çalışmalar tam olarak ve 15.1.2004-29.3.2004 (2004 yılının 4.dönemi) tarihleri arasındaki çalışmaları ise 73 gün olarak işe giriş bildirgesi ve prim bordroları ile Kuruma bildirilmiştir. Bir kamu kuruluşu olan davalı Belediye Başkanlığı’nın puantaj cetvellerinde de görüldüğü gibi 2004 yılının 4.dönemi 1 Ocak’tan değil, 15 Ocak’tan başlayarak bildirilmiştir. Bu dönemde bildirilmesi gereken süre 75 gün olmasına rağmen 73 gün olarak 2 gün eksik bildirilmiştir. Mahkeme’nin, 1 Ocak 2004-29.3.2004 tarihleri arasında 89 gün bildirilmesi gerektiği düşüncesinden hareketle 16 günlük çalışma tespit ederek, mükerrer olarak hizmet tespit etmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece, yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda 15.1.2004-29.3.2004 tarihleri arasında eksik bildirilen 2 günlük çalışmanın  gerçekten var olup olmadığının saptanması için, bu çalışma kayıtlarda gözükmediğine göre, davalı kamu kuruluşunun davacı ile ilgili yetkili şef, amir,  müdür gibi yetkili çalışanlarının tanık olarak verdikleri beyanları  dikkate alınarak bir sonuca ulaşmak gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak, eksik inceleme ve yanlış değerlendirme ile karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı işverene iadesine, 10.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.