Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 89/1-2.b.e, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sanığın kusuru olmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın ... Liman İşletmesinin işçilik tahkim, tahliye işleri birinci alt yüklenicisi olan ... Denizcilik LTD. ŞTİ’nin yetkilisi olduğu, bahse konu şirketin deniz yolu taşıma ile ilgili yükleme boşaltma hizmetleri için ikinci alt yüklenicisi olarak ise;... ile yapılan taşeronluk sözleşmesi kapsamında ekipmanların gemilere yükletilmesi ve boşaltılması işlerinde,...’ın şirketinin, sağladığı işçilerinin, iş güvenliği araç ve gereçlerini sağlamaya, iş kazalarını önleyici her türlü tedbirleri almaya ve bu konuda işçi sağlığı ve iş güvenliği hükümlerini uygulamaya mecbur olduğu belirtilmiş olup, sanığın yetkilisi olduğu birinci alt yüklenici konumundaki ... Denizcilik LTD.ŞTİ’ nin... tarafından temin edilen bu işçilerin iş güvenliği araç ve gereçlerini sağlamaya, iş kazalarını önleyici her türlü tedbirleri almaya ve bu konuda işçi sağlığı ve iş güvenliği hükümlerini uygulamada herhangi bir sorumluluğu olmadığından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA;19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.