Davacılar murisinin meslek hastalığı sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.     
Hükmün davalılar vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi   
Dava, davacıların murisinin meslek hastalığı sonucu ölümü nedeniyle maddi ve  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sağlık Bakanlığı Z. U. M. Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 18.11.2005 gün ve 308 sayılı Tıbbi Konsey kararına göre dava  kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
 Davalılar tarafından, davacının murisinin ölüm nedeninin meslek hastalığı olduğunu belirleyen adı geçen Tıbbi Konsey Kararına itiraz edildiğine göre, davacılar murisinin ölüm nedeninin meslek hastalığı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
Öte yandan,mahkemece hükme esas alınan Ankara 4.İş Mahkemesinin 1995/549 esas,1996/987 karar sayılı dosyasında davalılardan Y.Ç.K. ve M. A. taraf olmadığından,sözü edilen dosyada alınan kusur raporu davada taraf olmayan Y.Ç.K.ve M.  A.’yi bağlamayacağı için yeniden kusur raporu alınması gerekirken davalının taraf olmadığı davada alınan kusur raporu ile yetinilerek sonuca gidilmesi de doğru görülmemiştir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olugular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine,  10.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.