Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Zararlandırıcı olaya maruz kalan işçi, olay günü, saat:10.00 sıralarında tesisteki AG aydınlatma direğinde bulunan arızayı gidermek üzere direğe çıkmış, emniyet kemerini direğe bağlamaya çalışırken elini direkteki ana hat iletkenine temas ettirerek akıma kapılıp, çarpılarak direkten yere düşmek suretiyle iş kazası geçirmiş ve  %20 oranında sürekli iş göremezliğe uğramıştır.
Yargılama sırasında alınan 06.05.1999 tarihli kusur raporunda, %40 oranında davalı işverenin, %60 oranında davacı işçinin kusurlu olduğu belirtilmiş, 14.11.1999 tarihli raporda ise, davalı işveren %60, davacı işçi %40 oranında kusurlu bulunmuştur. Hükme esas alınan 16.02.2005 tarihli kusur raporunda, davacı %80, davalı %20 oranında kusurlu bulunmuş, aynı bilirkişilerden alınan 06.07.2005 tarihli ek raporda da aynı oranlar belirtilmiştir. Mahkemece, kusur raporları arasındaki açık çelişki giderilmeden karar verilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirtilen kusur raporları arasındaki çelişkiyi gidermek için teknik üniversitelerden elektrik konusunda uzman üç işçi sağlığı ve iş güvenliği uzmanı bilirkişiye konuyu yeniden İş Kanunu’nun 77. maddesi ve işyerinin niteliğine göre işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve iş güvenliği tüzüğünün ilgili maddeleri çerçevesinde inceletmek, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlarda ayrıntılı bir rapor almak, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek, kusurun aidiyeti ve oranını hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptamak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 17.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.