Davacı,  iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava,iş kazası sonucu sürekli işgöremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine  karar verilmiştir.
Gerçekten davacının davalı işyerinde çalışmakta iken  09.11.1998 tarihinde iş kazası geçirdiği bu kaza sonrasında SSK A.  Hastanesinin 12.04.1999 tarihli sağlık kurulu raporu uyarınca opere sağ triceps rüptürü teşhisi konulduğu,hastanın hafif işlerde çalışması gerektiğinin tesbit edildiği, kendisine SSK Sağlık İşleri Genel Müdürlüğü Tedavi Hizmetleri ve Maluliyet Daire Başkanlığı yazısında belirtildiği üzere hastane raporuna dayanılarak % sıfır maluliyet verildiği  ve bu maluliyet durumunun kesinleştiği ekli belgeler  ile sabittir. Bu halde Davacının  iş kazası sonrasında maluliyetinin olmadığı  tesbit edildiğinden maddi tazminata hak kazanamayacağı açıktır.  Ne varki, beden tamlığı bozulan işçinin duymuş olduğu acı ve üzüntünün giderilmesi için ( manevi tazminat)  isteminde bulunabileceği de ortadadır. Bu yönden davanın  yasal dayanağı belirgin olarak Borçlar Kanununun 47.  maddesi  ve 26.6.1966 gün ve 7/7 sayılı İçtihadı  Birleştirme kararıdır. Anılan maddeye ve İçtihadı Birleştirme kararına göre, manevi tazminata hükmedilmesi için 1-Eylem, 2-Zarar 3-Zarar ile eylem arasında illiyet bağı 4-Eylemin Hukuka aykırı olması 5- İşçinin cismani  zarara uğraması koşuldur.
Somut olayda, davacının 09.11.1998 tarihinde zararlandırıcı sigorta olayında iş kazasına maruz kaldığı ve vücut bütünlüğünün zarara uğramış olduğu, iş kazası sonrasında konulan teşhise göre hafif işlerde çalışması gerektiğinin tesbit edildiği ve sağlam insana göre maluliyet oranı olmasa dahi  üzüntü ve elem duyacağı ruh bütünlüğünün ihlalinin de  cismani zarar kavramına dahil bulunduğu  söz götürmez. Bu halde ve  özellikle yukarıda anılan koşulların oluştuğu görülmekle olaydaki tarafların kusurları da dikkate alınarak makul bir miktarda   manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, davacının vücut bütünlüğünün ihlal edilmediği, ciddi bir cismani zarara uğramadığı şeklindeki yerinde olmayan gerekçe ile  davanın reddine karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. 
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.05.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.