MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/12/2014 gün ve 2014/442-2014/1140 sayılı kararı onayan Daire’nin 08/06/2015 gün ve 2015/2491-2015/7897 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalının kullanılan kredi sözleşmesinde müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile imzasının mevcut olduğunu, borcun ödenmemesi üzerine, müvekkili bankaca muacceliyet ihbarnamesi gönderildiğini, ancak davalının borçlarını ödememekte ısrar ettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak üzere, 7.000 TL alacağın kredi tarihlerinden itibaren cari ticari kredi temerrüt faizi oranları üzerinden işleyecek faizi ve sair fer"ileriyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 45.774,80 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 19/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.