İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3130 Esas 2020/6113 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3130
Karar No: 2020/6113
Karar Tarihi: 09.06.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3130 Esas 2020/6113 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiği ancak kasten yaralama suçundan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği belirtilmiştir. Sanığın temyizlerinin incelenmesinde, hakaret suçuna yönelik temyizlerinin reddedildiği ancak kasten yaralama suçundaki cezanın yeterli olmadığına karar verilerek, hükmün bozulmasına ve düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/3, 29, 50/1-a, 53/1 ve 62. maddeleri, 58/6. maddesi, 5240 TL adli para cezası, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2020/3130 E. , 2020/6113 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Sanık ... hakkında müşteki..."a karşı hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3, 29 ve 62. maddeleri gereğince hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerekirken, verilen cezanın, TCK"nin 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi suretiyle TCK"nin 58/6. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında 5240 TL adli para cezasına hükmedildiği gözetilmeden, kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.