Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, mahkeme görevsizliğine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava,davacı oğlu Sinan’ın  12-15 yaşları arası 2002-2005 yılları yaz tatillerinde devamlı çalıştığını son yılda, elini pres makinasına kaptırarak işkazası sonucu sakat kaldığından maddi ve manevi tazminat  istemine ilişkindir.
1-Davacı A.D.tarafından kendisine asaleten, küçük çocukları S. , H. E.  ve M.  D."ya velayeten açılmış olmasına karşın HUMK."nun 388/2.maddesine aykırı olarak karar başlığında sadece A.D."nın ad ve soyadının yazılmasi ile yetinilmesi doğru görülmemiştir.
2-Mahkeme davacı oğlu S. ’ın kaza tarihinde 15 yaşında olduğu yaşı itibariyle çırak sayılacağı düşüncesiyle davada İş Kanunu hükümleri uygulanamayacağından mahkemenin görevsizliğine karar vermiştir. 
Davanın yasal dayanağını oluşturan, 5521 sayılı Yasanın 1.maddesine göre; işçi sayılan kişilerle işveren arasında iş akdinden doğan uyuşmazlıklara iş mahkemelerinde bakılır. Öte yandan kimlerin çırak sayılacağı 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Kanunu 3. maddesi ile belirlenmiştir. Bir kimsenin yaşının küçük olması çırak sayılması için yeterli değildir.
Dosyada toplanan delillere göre davacının oğlu  S.’ın ,davalı işyerinde çırak olarak çalıştığına dair çıraklık sözleşmesi ve benzeri delillerle çırak olduğu belirlenmeden, görevsizlik kararı verilmesi doğru değildir.
Mahkemenin, işin esasına girip  delilleri toplamak ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, görev yönünden davayı  reddedmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazı kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.05.2007   gününde oybirliğiyle karar verildi.