Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 136/1, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 13.10.2012 tarihinde işlediği sabit görülen verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan dolayı TCK"nın 136/1, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.11.2013 tarihli, 2013/399 esas, 2013/680 sayılı kararının itiraz edilmeden 22.01.2014 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından, Mersin 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.10.2014 tarihli, 2014/383 esas, 2014/131 sayılı kararı ile 01.09.2014 tarihinde işlediği sabit görülen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2, 62, 50/3, 50, 52/4. maddeleri gereğince 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmü 07.11.2014 tarihinde kesinleşen sanık hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, sanığın savunması alınıp, 14.11.2013 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2015 tarihli, 2015/35 esas, 2015/361 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanık ..."in, kendisi ile aynı şirkette çalışmasından dolayı tanıdığı mağdur ... tarafından arkadaşlık teklifinin kabul edilmeyip, bu nedenle çıkan tartışmanın ardından işten çıkarılmasına tepki olarak, bir arkadaşlık sitesinde mağdur adına ve onun bilgisi dışında üyelik işlemleri yapıp, mağdurun adını taşıyan bu profilde, mağdura ait cep telefonu numarası ile elektronik posta adresini yayımlaması biçiminde sübut bulan eyleminin, TCK"nın 136/1. madde ve fıkrasında tanımlanan verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiş, temel ceza belirlenirken, TCK"nın 61/1. madde ve fıkrasında yer alan ölçütler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle, aynı Kanun"un 3/1. madde ve fıkrası uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, suçun işleniş biçimi, meydana gelen tehlikenin ağırlığı ve sanığın kastının yoğunluğu dikkate alınarak alt sınır aşılıp hak ve nasafete uygun bir ceza hükmedilmesi yerine, asgari hadden ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.