Davacı, bağlanan yaşlılık aylığının daha üst derece ve göstergeden bağlanması gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                   
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacıya bağlanan yaşlılık aylığının daha üst derece ve göstergeden bağlanması gerektiğinin tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Davacının dava dilekçesi ekinde delil olarak ibraz ettiği belgelerin tetkikinden davacının kurum kayıtlarına 06.10.1994 tarihinde intikal eden dilekçe ile 23.09.1960-21.09.1962 tarihleri arasında askerlikte geçen hizmetini borçlanma talebinde bulunduğu, dilekçesine askerlik belgesini eklediği, davalı  Kurumca davacıya gönderilen  06.10.1994 tarihli 265922 sayılı yazı ile borçlanma bedeli olan 59.815.14.-TL."ni iki yıl içinde ödemesini bildirdiği anlaşılmaktadır. Davacı dava dilekçesinde de askerlik borçlanması yaptığını yaşlılık aylığına esas primi ödenmiş sigortalılık süresinin daha fazla olduğunu ileri sürmüştür.
Mahkemece davacının sigorta sicil dosyası getirtilmeksizin ve davalı Kurumdan davacının askerlik borçlanması yapıp yapmadığı araştırılmaksızın eksik  inceleme ve araştırma sonucu istemin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.