Davacı, emeklilik aylığından yapılan Sosyal Güvenlik Destek Prim kesinti işleminin iptali ile borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                                         
Dava, davacının ticari faaliyetine son vermesine rağmen haksız olarak kesilen 600.-YTL. Sosyal Güvenlik Destek Priminin davalı Kurum’dan tahsili ile prim borcunun bulunmadığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istek gibi davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacının vergi kaydının 31.12.1993 tarihinde oda kaydının 21.10.1998 tarihinde silinmiş olmasına rağmen sicil kaydının 14.05.2003 tarihini kadar devam ettiği anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Yasanın 25. maddesinde; hangi hallerde Bağ-Kur sigortalılığının sona ereceği hükme bağlanmıştır. Vergi kaydının silinmesi zorunlu Bağ-Kur sigortalılığının da sona erdiğinin, başka bir ifade ile kendi nam ve hesabına çalışmasının son bulduğunun karinesidir. Ancak bu karinenin aksinin ispatı mümkündür. Dosya içerisindeki belgelere göre; her ne kadar davacının kuyumculuk işinden dolayı vergi kaydı 31.12.1993 tarihinde sona ermişse de Esnaf Sicil Kaydı 14.05.2003 tarihine kadar devam etmiştir. Bilindiği üzere 1479 sayılı Yasa’nın 24.maddesi gereğince zorunlu Bağ-Kur sigortalılık statüsünün oluşması için meslek kuruluş kaydı ile Esnaf Sicil Memurluğu kaydı yeterlidir. Bu nedenle ticari faaliyetin devamı halinde yaşlılık aylığından Sosyal Güvenlik Destek Primi kesintisi işleminin yapılmasına ilişkin 1479 sayılı Yasa’nın ek 20.maddesinin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren davacının fiilen ticari faaliyetini sürdürülüp sürdürülmediğinin araştırılıp sonucuna göre karar vermek gerekirken herhangi inceleme yapılmaksızın davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir. Nitekim HGK.’nun 2004/21-741 Esas, 2004/750 Karar sayılı kararı da bu yöndedir.
Yapılacak iş; 1479 sayılı Kanunun ek 20.maddesinin yürürlüğe girdiği tarih olan 08.09.1999 tarihinden itibaren davacının ticari faaliyetinin devam edip etmediği Emniyet ve Zabıta Memurluğu aracılığıyla araştırılmalı gerekirse tanık beyanlarına başvurulmalı bütün belge ve deliller birlikte değerlendirilerek sonuca ulaşmaktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 05.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.