Davacı, 20.04.1982-09.09.1998 tarihleri arası Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre  davalı kurumun tüm temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince; Dava, davacının  sigortalı sayılmayan 20.04.1982- 22.03.1985, 31.12.1990-10.04.1993, 20.04.1993-09.09.1998 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile  davacının 20.04.1982-22.03.1985 arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  fazla talebinin reddine   karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Dosya içeriğinden  davacının  ilk kez 1979 yılında oda kaydı esas alınarak 02.04.1975 tarihi itibariyle sigortalı olarak tescil edildiği, 01.09.1975-08.10.1976, 11.04.1977-30.12.1980, 14.05.1985-16.01.1987, 29.01.1987-27.12.1990, 10.04.1993-20.04.1993 ve 20.02.1999 tarihinden itibaren devam eden vergi kaydının, oda kaydının 02.04.1975-10.12.1990 tarihleri arasında,  11.06.1985-31.12.1990 tarihleri arasında da sicil kaydının bulunduğu, davacının 1979-1983-1985-1986 ve 1992 tarihinden itibaren de düzenli prim ödemesinin olduğu, davalı kurumca  sigortalı olabilmek için 20.04.1982 tarihinden itibaren vergi kaydının bulunması gerektiğinden bahisle davacının sadece vergiye kayıtlı olduğu dönemler de sigortalı sayıldığı görülmüştür.
Davacı ilk kez oda kaydına istinaden 02.04.1975 tarihi itibariyle tescil edildiğinden ve bu tarihte yürürlükte olan 1479 sayılı Yasa’nın 24.maddesine göre sadece oda kaydı zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için yeterli bulunduğundan 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile değiştirilen 1479 sayılı Yasa’nın 24.maddesinde aranılan gelir vergisi mükellefi olma şartının davacı yönünden de aranması mümkün değildir. Zira belirtilen Yasa ancak 20.04.1982 tarihinden sonra tescil edileceklere uygulanabilecektir. Aksinin kabulü kazanılmış hakların ihlali sonucu doğuracaktır. Kaldı ki; davalı Kurumca bu döneme ilişkin primler de tahsil edilmiş ve uzun yıllar kullanılmıştır. Yargıtay HGK.’nun 15.10.2003 gün ve 2003/21-579 Esas, 2003/570 Karar nolu kararı da bu yöndedir.
Bu durumda davacının 02.04.1975 tarihinden itibaren sigortalı olduğu kabul edilmesi gerekirken, hakimin bu yöndeki kabulüne ve  reddilen bölümde de aynı yasal gerekçelerin geçerli olmasına rağmen delillerin takdirinde hata yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,   temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  05.06.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.