Davacı,  26.05.1986-11.06.1992 tarihleri arası bağ-kur sigortalısı olduğunun  tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.     
Dava, davacının 26.05.1986-11.06.1992 tarihleri arasında  1479 sayılı Yasa’ya tabii  zorunlu sigortalı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine  karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. 
Dosyadaki kayıt ve belgelerden  davacının verdiği 21.02.1985 tarihli giriş bildirgesi üzerine 01.02.1985 tarihi itibariyle  kayıt ve tescil edildiği, 01.02.1985- 26.05.1986 tarihleri arasında  vergi kaydı,  15.02.1993 tarihinden  oda kaydının ve17.06.1992 tarihinden itibaren de  sicil kaydının bulunduğu ve davacının  davalı Bağ-Kur’un kendisini  sigortalı  saymadığı   döneme ilişkin süreye yönelik  primlerini ödediğini ileri sürmektedir. Gerçektende davacının 15.04.1992 tarihinde 1992 yılındaki aftan da yararlanarak toptan prim ödemesi yaptığı anlaşılmakta ise de davacının yaptığı prim ödemelerinin  hangi sürelere  ilişkin  olduğu konusunda bir  açıklık  bulunmayıp mahkemece de bu  hususta  bilirkişi incelemesi yaptırılmış  ancak alınan raporun hükme dayanak alınacak nitelikte olmadığı  anlaşılmıştır.
Davacı tarafından  yapılan prim ödemeleri, Bağ-Kur’un sigortalı  saymadığı döneme ilişkin ise; primleri tahsil eden ve uzun yıllar bu primi kullandıktan sonra primi yatırılmış süreyi sigortalı  süresinden saymayan Kurum işlemi Medeni Kanunun 2. maddesinde ifadesini bulan iyiniyet kuralları ile  bağdaşmadığından Kurum işlemini geçerli  saymak mümkün değildir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 1.10.1997 gün, 1997/10-578. 1997/758 K sayılı kararı da bu yöndedir.
Yapılacak  iş;davacının sigortalı sayılmadığı döneme ilişkin prim borcu  1992 tarihinde çıkarılan af yasası da dikkate alınarak 15.04.1992 tarihi itibariyle hesaplanarak ,bu tarihte yapılan ödemenin , geçmişe dönük  alınıp alınmadığı, alınmış ise hangi süreleri kapsadığı bilirkişi  aracılığı ile tesbit edilerek yapılan ödemelerin davacının  zorunlu sigortalılık  şartlarını taşımadığı uyuşmazlık  konusu döneme ilişkin süreyi kapsadığının  saptanması  halinde  davacının bu dönemde  1479 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu  sigortalı saymaktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki  olgular gözetilmeksizin ve  teknik inceleme yapılmaksızın sadece hatalı hukuki yorum yapılan yetersiz bilirkişi raporu dayanak alınarak  yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 05.06.2007gününde oybirliğiyle karar verildi.