MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında suç tarihi 2009 ve 2010 yılları aralığında ve müştekisi ... olan Dairemizin 2016/11881 Esas, 2017/4280 Karar sayılı 10/05/2017 tarihinde bozulmasına karar verilen Çorum 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin halen derdest 2017/407 E. sayılı dava dosyasının bulunduğu, sanığın bu mudiye vaki eylemleri ile incelemeye esas dosyadaki eylemleri arasında suç ve iddianame tarihleri dikkate alınarak Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 E., 2014/171 K. sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK"nun 43. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için söz konusu dosyalar birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
1. Sanığın savunmalarında bakiye banka zararına karşılık olmak üzere katılan bankaya açık senet verdiğini ve tarla ipotek ettiğini, mudiye ise zimmet miktarı olarak tespit edilen 50.000,00TL değerinde bono verdiğini ve ayrıca üzerine kayıtlı aracı haricen devrettiğini beyan ederek, bu senet ve araç devrine ilişkin mudi ile yapılan protokol suretlerini dosyaya sunduğu, 12/11/2015 tarihli Bozma ilamımızdan önce dosyaya giren katılan bankanın 01/12/2011 tarihli cevabi yazısında ise banka zararına karşılık olarak sanığın babasından bono alındığının, sanığın babasına ait 2 tarlaya 75.000,00TL"lik ipotek konulduğunun ancak cevabi yazı tarihi itibariyle herhangi bir tahsilat yapılamadığının belirtilmesi karşısında; 01/12/2011 tarihinden karar tarihine değin tahsilat yapılıp yapılmadığı, banka zararının bankaya verilen bono ve ipotekler yoluyla yapılan tahsilatlar veya mudi tarafından kendisine bankaca ödenen meblağın katılan bankaya iadesi suretiyle giderilip giderilmediği araştırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 160/2. maddesinde "20.000 güne kadar adli para cezası verilir. Ancak adli para cezasının miktarı zararın üç katından eksik olamaz." hükmü düzenlenmiş olup, buna göre takdir edilecek gün para cezasının, artırım ve indirime tabi tutulduktan sonra, 5237 sayılı TCK"nun 52. maddesindeki esaslara göre tayin edilecek sonuç adli para cezasının banka zararının üç katı olan miktara çıkartılması gerekirken, gün para cezasının başlangıçta 7.500 gün olarak belirlenmesi suretiyle, yazılı şekilde uygulama yapılması,
3. Nitelikli zimmet suçundan verilen ve banka zararının üç katı artırılan adli para cezasının, ayrıca 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesi uyarınca artırılamayacağının gözetilmemesi,
4. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5. Tazminine karar verilen para cezası miktarı üzerinden katılan banka lehine nisbi vekalet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.