Davacı, davalı işveren nezdinde 01.04.1986-1992 tarihleri arası çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 01.04.1986-1992 tarihleri arasındaki Sosyal Sigortalar Kurumu’na tabi hizmetlerinin tesbiti istemine  ilişkindir.
Hal böyle olunca, verilecek kararın SSK’nın da hak alanını doğrudan etkilediği, bu bakımdan,SSK’ya davanın yöntemince yöneltilmesi gerektiği ortadadır. Oysa, yargılamanın Sosyal Sigortalar Kurumu’nun yokluğunda sürdürüldüğü ve sonuçlandırıldığı açıktır.
Yapılacak iş, davayı yöntemince SSK’ya  yöneltmek, davalı SSK’nın ileri süreceği delilleri toplamak, dosyadaki mevcut delillerle birlikte değerlendirmek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 07.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.