MAHKEMESİ :........ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/04/2015
NUMARASI : 2014/76-2015/155


Taraflar arasında görülen davada ........Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/04/2015 tarih ve 2014/76-2015/155 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi........ tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına 2013/05195 no ile 2 nolu görselinde yer alan endüstriyel tasarım tescil belgesi ile tescilli kanepe ürününün 554 sayılı KHK’nın 6. ve 7. maddeleri uyarınca yenilik ve ayırt edicilik kriterini taşımadığını, dava konusu tasarımın benzerinin yabancı .......... firması tarafından davalının tescil başvurusundan daha önce piyasaya sunulduğunu ileri sürerek, dava konusu endüstriyel tasarımın tescil belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Yabancı ...... firmasının iddiaya konu ürünü ile müvekkilinin dava konusu ürünü arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılıklar bulunduğunu, müvekkilinin tasarımının alıcı kitlesi fazlalaştığından davacının müvekkilinin endüstriyel tasarımına tecavüz oluşturacak şekilde benzer ürün üreterek piyasaya sunduğunu, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu 2013/05195 nolu tasarımın, 2 nolu görsellerinin, bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin bir farklılık bulunmadığı, 554 sayılı KHK’nın 6. ve 7. maddelerinde öngörülen yenilik ve ayırt edicilik kriterlerine haiz olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.