Davacı, davalı işveren nezdinde 10.11.1992-31.08.2001 tarihleri arası çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.  
Davacı, 10.11.1992-30.08.2001 tarihleri arasında davalı işyerinde hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece başka işyerinde geçen 06.05.1996-06.11.1996 tarihleri arasında kalan süre dışlanmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş ve bu karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir. 
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 79/10 maddesine göre; yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalılar çalıştıklarını hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 10 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür. Somut olayda, davacının davalı işyerinden 1.11.1993 tarihinde işe girişinin ve31.05.1995 tarihinde de çıkışının bildirildiği, davacının 06.05.1996 ile 06.11.1996 tarihleri arasında başka işyerinde çalışmalarının olduğu dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca da 8.6.2004 dava tarihinde 1.11.1993 tarihinden önceki çalışmaların ve davalı işyerinden ayrıldığı 31.5.1995 ile başka işyerinde işe girdiği 06.05.1996 tarihleri arasında kalan çalışmalar bakımından maddede öngörülen hak düşürücü sürenin somut olayda gerçekleştiği açık seçiktir.
Öte yandan davalı işveren tarafından dosya içerisine sunulan ve kurum alındısı bulunan dönem bordrolarına göre davacının 1994 yılında 3. dönem 1995 yılında ise 1. ve 2. dönemlerde geçen çalışmalarının bildirilmekle birlikte sicil numarasının hatalı yazıldığı görülmektedir. Bu duruma göre anılan çalışmaların davacıya ait olup olmadığının belirlenmesinden sonra 1.11.1993-31.05.1995 tarihleri arasında kalan süre  bakımından bir karar verilmesi gerektiği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle 10.11.1992-01.11.1993 ve 31.5.1995-06.05.1996 tarihleri arasında kalan sürelere yönelik davanın hak düşürücü süreyle reddine karar vermek gerekirken, 1994 ve 1995yıllarında dönem bordrolarında hatalı sicil numarası ile davacı adına bildirilen çalışmaların davacıya ait olup olmadığı belirlenmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı P.A.Ş."ye iadesine, 12.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.