MAHKEMESİ : KONYA 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/02/2014
NUMARASI : 2012/844-2014/130

Taraflar arasında görülen ziynet ve eşya alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davalı vekili Av.F. Ö. geldi. Aleyhine temyiz olunan davacı vekili Av. R. U. geldi. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesi ile; tarafların 2007 yılında evlendiklerini, müşterek çocuklarının bulunmadığını, Ağustos 2008 tarihinden beri ayrı yaşadıklarını; davalının, davacıyı dövdüğünü ve altınlarını da aldığını, annesine vererek evden kaçırdığını; en son yine dövdüğünü, bu nedenle müvekkilinin komşusuna sığındığını, babasının gelip aldığını belirterek; mehir olarak bağışlanan altınlar(9 adet Mevlana kilitli burma bilezik, zincir, 1 adet düz bilezik, 1 adet çeyrek, yarım ve tam altın) ile çeyiz eşyaları ve şahsi eşyaların(115 kalem) aynen alınarak verilmesine veya bilirkişi tarafından belirlenecek değerinin (fazlaya ilişkin hak saklı kalmak üzere şimdilik 15.000 TL) dava tarihinden işleyecek faiziyle tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Islah dilekçesi ile müddeabih miktarı 50.946 TL"ye çıkartılmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının ayrılırken eşyaların büyük bir kısmını götürdüğünü, bir kısmını da teslime hazır olduklarını; düğünde 6 adet kilitli burma takıldığını, kesinlikle mehir olarak takılmadığını, takılanların eşlere birlikte takıldığının kabulü gerektiğini, davacının takılan altınların tamamını isteyemeyeceğini, davacının altınları üzerinde götürmesinin asıl olduğunu savunup; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; "Toplanan deliller ve dosya kapsamından; davalı tarafından bir kısım eşyaların iadesinin kabul edildiği, altınlar ve diğer eşyalar yönünden davacının evden ayrılırken şiddete uğradığı, yanında eşya ve altın götürmediği ve götürecek halde olmadığı, davalı tarafından davacının ziynetleri götürdüğü ispat edilemediğinden davanın kabulü yönünde aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur, gerekçesiyle" davacının davasının kabulü ile; dava konusu altınların ve eşyaların aynen, aynen olmazsa altınlar için 25.016,06 TL, eşyalar için 12.511,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Mahkemece; hüküm fıkrasına esas kısa kararda aynen; "Davacının davasının kabulü ile; dava konusu altınların ve eşyaların aynen, aynen olmazsa altınlar için 25.016,06 TL eşyalar için 12.511,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklinde hüküm kurulmuş olup, hüküm fıkrasında teslimine karar verilen ziynet eşyalarının nitelik ve miktarları açıkça belirtilmemiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği hükme bağlanmıştır.
Yine, İİK"nın 24/4. maddesinde de; taşınır tesliminde aynen iadeye karar verilmesi halinde iade edilecek eşyaların cins, nitelik ve gram ağırlığı gibi özelliklerinin ayrıntılı belirtilmesi gerektiği belirtilmektedir.
Gerek tefhim edilen ve tutanakla belirlenen kararda, gerekse buna uygun düzenlenmesi zorunlu gerekçeli kararda, hüküm altına alınan eşyanın yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler gereğince cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı gösterilmesi ve taraflara yüklenen borç ile tanınan hakkın infazda güçlük çıkartmayacak biçimde belirtilmesi gerekir. Hüküm, dava dilekçesi ve bilirkişi raporu gibi herhangi bir belgeye gönderme yapılarak kurulamaz.
Bu bağlamda mahkemece; tespit ve teslimine karar verilen ziynet eşyalarının cins, nitelik, miktar, gram ve ayarlarının hükümde ayrı ayrı gösterilmesi gerekirken, yukarıda belirtilen yasal düzenlemelere aykırı şekilde, infazda tereddüt yaratacak biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu nedenle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, şimdilik davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine mahal olmadığına, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine ve
peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.