MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/11/2001 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 24/03/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, hak sahibi olduğu narenciye bahçesinin bitişiğinde bulunan davalıya ait tarladaki anızın davalı tarafından yakıldığını, yangının bahçesine sıçradığını, bahçedeki limon, zeytin ağaçları ve fidanları ile damlama hortumunun zarar gördüğünü belirterek, uğradığı maddi zararın tazminini istemiştir.
Davalı, olay günü zeytin toplamak için bahçesine gittiğini, üzerinde ateş, sigara vs. hiçbir şey olmadığını, anızı yakmadığını, iddiaların varsayıma dayalı olduğunu, yangını kimin çıkardığını bilmediğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, zararın davalının eylemi sonucu meydana geldiğinin ispat edilemediği kabul edilerek, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki belgelerden; davalı hakkında .... Sulh Ceza Mahkemesinde “yangına sebebiyet vermek” suçundan kamu davası açıldığı, 2002/611 Esas sayılı dosya üzerinden yapılan yargılama sonucu delil yetersizliğinden beraat kararı verildiği, temyiz edilmesi üzerine dosyanın görev noktasından bozulduğu, bu sefer yargılamaya .... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/850 Esas sayılı dosyası üzerinden devam edilerek mahkumiyet kararı verildiği, temyiz edilmesi üzerine dosyanın yine usulden bozulduğu, en son aşamada ise 2008/641 Esas sayılı dosya üzerinden zamanaşımından düşme kararı verildiği ve kararın temyizen onandığı, bu şekilde ceza yargılamasında suçun sübutuna yönelik kesin bir kararın çıkmadığı, tüm aşamalarda davalının ısrarlı bir şekilde üzerine atılı suçlamayı inkar etmesine karşın, davacının yangının davalı tarafından çıkartıldığını ileri sürdüğü, tanık olarak beyanlarına başvurulan ..... isimli tanıkların genel olarak “kimin yangın çıkardığını görmedim, zaten uzaktaydım, davalının kendi tarlasını yakıp yakmadığını bilmem, vardığımda davalı olay yerinde idi, ondan başka kimse yoktu, kendi bahçesini söndürmekle meşguldü, kimin yangın çıkardığını bilmem” şeklinde kesinlik ihtiva etmeyen anlatımda bulundukları; .... isimli tanıkların ise, “davalıyı anızı yakmaması konusunda uyardık, ancak dinlemedi, anızı yaktı, davacının
bahçesine sirayet etti” şeklinde net görgüye dayalı anlatımda bulundukları, hatta tanık ..."ın, davalının kendisine hitaben “ne yapayım yeğenim, anızı yaktım böyle oldu” şeklinde ikrarda bulunduğunu beyan ettiği, tüm ifade içeriklerine göre de olay yerinde davalıdan başka bir kimsenin görülmediği, yangının büyümesi üzerine davalının kendi tarlasını söndürmekle meşgul olduğu, olay yerine çağrılan itfaiye ekiplerinin çalışması ile yangının söndürüldüğü anlaşılmaktadır.
Şu halde; davacı iddiası, bir kısım tanık anlatımları ile olayın gelişim şekli birlikte değerlendirildiğinde, davalının tarlasındaki anızı yakması sonucu başlayan yangının davacının bahçesine sıçradığı sübut bulmuş olduğundan, davacının uğradığı zarar kapsamı tespit edilip tazminata hükmedilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.