Davacı, davalı  işveren nezdinde 15.10.1985-10.03.1998 tarihleri arası çalıştığının tesbiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                              
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  nebeplere göre  davalı SSK. Kurumu ile M. Z.G.nin tüm  davalı işveren S.-K. San.Ltd. Şti."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde geçen davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tesbiti ile ödenmeyen işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsili istemine ilişkindir.
Dosyada yer alan 29.03.1998 ve 30.03.1998 tarihli tutanak içeriğinden davacının 20.03.1998-30.03.1998  tarihleri arasında işe gelmediği bizzat davacı tanığı Y.G.in  yeminli anlatımlarından da, davacının işveren tarafından sigortasız çalıştırılmak istenilmesi sebebiyle kendi isteği ile işten ayrıldığı dolayısıyla iş aktinin davacı tarafından sona erdirildiği anlaşılmaktadır. Davacı haklıda olsa kendi isteği iş akdini sona erdirdiğinden ihbar tazminatı alamaz.
Mahkemece davacının ihbar tazminatına ilişkin talebinin reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı işveren S.K. San.Ltd. Şti."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm  bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.