MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:


K A R A R


Davacı vekili 26/12/2013 tarihli dava dilekçesinde özetle; tapu sicilinin eski hali itibariyle davaya konu... ili,... ilçesinde bulunan 27 pafta, 137 ada, 594, 595 ve 616 parsel sayılı taşınmazların maliki olduğunu, taşınmazlar arsa niteliğinde tapuda kayıtlı iken 1979-1980 yıllarında yapılan Orman Kadastrosu çalışmalarında taşınmazın orman arazisi sayıldığını ve... 6.Asliye Hukuk Mahkemesinin 1981/611 Esas 1983/661 Karar sayılı ilamı ile dava konusu taşınmazların orman sınırları içerisinde kaldığından davacı adına olan tapu kaydının iptaline karar verildiği ve kararın 16/05/1984 tarihinde kesinleştiğini, müvekkilinin taşınmazları edindiği tarihte tapu kaydında orman arazisi olduğuna dair hiç bir kısıtlayıcı hüküm bulunmadığını, Hazine tarafından haksız olarak el konulan taşınmazlar nedeniyle kendisine şimdiye kadar hiç bir ödeme yapılmadığını, bu nedenle taşınmazların dava tarihi itibariyle güncel değerlerinin hesaplanarak şimdilik 20.000,00-TL"sinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tazminine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davalı Orman Genel Müdürlüğü hakkındaki davanın usulden reddine,
Diğer davalı Hazine hakkındaki davanın kabulüne,
Dava konusu 20.000,00-TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı Hazineden alınmasına davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava,TMK’nın 1007. maddesine dayalı olarak açılan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; TMK’nın 1007. maddesinde düzenlenen tapu sicilinin tutulmasından doğan zararlardan dolayı açılacak davalar için kanunda özel bir zamanaşımı süresi öngörülmemiştir. Ancak 6098 sayılı Borçlar Kanununun 146. maddesindeki, “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, her alacak on yıllık zamanaşımına tabidir.” şeklindeki kanuni düzenlemenin bir gereği olarak uygulama ve öğretide kanunen özel bir zamanaşımı süresi öngörülmeyen alacak veya tazminat davaları 10 yıllık genel zamanaşımına tabi tutulmuştur. Bu nedenle, eldeki davada tapu sicilinin tutulmasından doğduğu iddia edilen zararın tazmini istendiğine ve bu tazmini alacakla ilgili kanunda aksine bir hüküm bulunmadığına göre, bu zarar alacağının da, 6098 sayılı BK"nın 146. maddesinde öngörülen 10 yıllık genel zamanaşımı süresine tabi olduğunun kabulü gerekir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde, tazminat alacağı 137 ada 594, 595 ve 616 sayılı parsellerin tapu kaydının iptaline dair ilamın kesinleştiği 16/05/1984 tarihinde doğmuştur. Dava ise, 10 yıllık zamanaşımı süresi dolduktan sonra 26/12/2013 tarihinde açılmış olup davalı Hazine tarafından da süresinde zamanaşımı itirazında bulunulmuştur. Bu itibarla, mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esasına girilerek hüküm kurulmuş olması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 23/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.