MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili 26/12/2014 tarihli dilekçesinde; müvekkilinin ...l mahalles.... sokak ... 2 Konutları No:2 .../... adresinde bulunan taşınmazın maliki olduğunu, davalı yöneticinin de aynı yerde kat maliki olduğunu, müvekkilinin dairesinde bulunan görüntülü interkom sistemi ve sisteme bağlı duman-gaz dedektörünün arızalandığını, sistemin arızalanmasında müvekkilinin bir kusuru olmadığını beyanla yönetim planı ve kat mülkiyeti kanunu hükümleri uyarınca görüntülü interkom sistemi ve mütemmim cüzü olan yangın önleme sisteminin ortak yerlerden olduğunun ve buradaki arızaların ortak giderlerden karşılanması gerektiğinin tespitine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş hükmü davacı temyiz etmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık tespit istemine ilişkindir.
Tespit davası, kendine özgü davalardan olup dava sonucunda verilen ilamın icra ve infaz kabiliyeti bulunmamaktadır. Bunun doğal sonucu olarak da bu davaların uygulama alanı sınırlıdır. Bilindiği üzere, tespit davalarının görülebilmesi için güncel hukuki yararın bulunması (6100 s.lı HMK 106/2 m) ve dava sonuçlanıncaya kadar da güncelliğini kaybetmemesi gerekir. Tespit davaları eda davalarının öncüsüdür, bu nedenle eda davası açılmasının mümkün olduğu hallerde, tespit davası açılmasında hukuki yararın bulunmadığı kabul edilmektedir. Hukuki yararının bulunması dava şartı olup, yargılamanın her aşamasında taraflarca ileri sürülebileceği gibi, hakim tarafından da re"sen gözetilir. Hukuki yararın bulunmadığının tespiti halinde davanın, dava şartı yokluğu gerekçesiyle usulden reddine karar verilmelidir. (HMK 114/1-h, 115 m.)
Somut olayda; davacı interkom sisteminin ortak alan olup olmadığının tespiti ile ortak alan olması halinde bunun eda davasına konu edeceğini beyan etmiştir, bu haliyle davada güncel hukuki yararın bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece tespit konusu sistemin ortak alan olup olmadığı ve arızanın ortak giderlerden karşılanıp karşılanmayacağının tespitinin yapılması gerekirken eksik inceleye ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması doğru görülmeyip bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 23/11/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.