MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/10/2014 tarih ve 2013/107-2014/93 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 2008/69313 sayılı "..." ibareli markanın müvekkili adına tescilli olduğunu, üstün hakkın da müvekkiline ait bulunduğunu, aynı ibare davalı adına da tescilli ise de davalının bu markayı kötüniyetle aldığını, kullanmadığı bu markayı satarak para kazanmayı amaçladığını ileri sürerek davalıya ait "..." ibareli markanın hükümsüzlüğünü, sicilden terkinini, müvekkiline devrini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 5 yıllık zamanaşımı süresinde açılmayan davanın reddini istediklerini, müvekkilinin tescilli sınıfı ile davacının iştigal alanının ilgisinin bulunmadığını, "..." ibaresinin müvekkilince kullanıldığını, iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının dava konusu "..." markasını 9. sınıfta tescil ettirdiği tarihten itibaren fiilen kullandığı, davacının tescil tarihinden önce anılan markayı 556 sayılı KHK"nın 8/III. maddesi anlamında bilinir hale getirdiğini ispatlayamadığı, üstün hak sahibi olmadığı, taraflara ait markaların farklı emtia ve hizmet sınıflarında tescilli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, davalı adına tescilli "..." ibareli markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup davacı sair iddialarının yanında davalının, dava konusu markayı kullanmadığını da ileri sürmüş, davalı ise markayı kullandığını savunarak buna ilişkin bir kısım deliller ibraz etmiştir. Mahkemece, görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda davalının, dava konusu markayı kullanıp kullanmadığı hususunda bir değerlendirme yapılmamıştır. Bu durumda, mahkemece davalının sunduğu deliller değerlendirilerek 556 sayılı KHK"nın 14"üncü maddesi kapsamında dava konusu markayı kullanıp kullanmadığı belirlenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, davalının markayı 9. sınıfta tescil ettirdiği 31.08.2006 tarihinden itibaren kullandığı şeklindeki soyut gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.