MAHKEMESİ : ANKARA BATI 2. TÜKETİCİ MAHKEMESİ
(KAPATILAN SİNCAN 2.TÜKETİCİ MAH.)
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2013/4513-2013/622

Taraflar arasında görülen muarazanın giderilmesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dilekçesinde; Ankara İli ... İlçesi .... Mahallesinde kain 45978 Ada 2 Parsel üzerinde bulunan B Blok 10 nolu bağımsız bölümün maliki olduğunu, bu nedenle yaptığı abonelik başvurusunun davalı kurumca haksız olarak reddedildiğini ileri sürerek; davalı kurumca yaratılan muarazanın giderilmesini ve su aboneliğinin sağlanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacıya ait bağımsız bölümün yer aldığı binanın yapı (inşaat) ruhsatının veriliş tarihinin 18.09.2009 olduğunu, bu nedenle davacının İmar Kanununun geçici 11.maddesi uyarınca geçici abonelik talebinde bulunamayacağını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacıya ait bağımsız bölümün yer aldığı binanın yapı (inşaat) ruhsatının 18.09.2009 tarihinde alındığı, dolayısıyla İmar Kanununun geçici 11. maddesinde ifade edilen istisnai halin, eldeki dava bakımından uygulanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, su aboneliği tesisi talep edilen konut için abonelik tesisinin mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Bilindiği üzere, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. madde hükümlerine göre, yapı kullanma (iskan) izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün olmayıp, dava konusu dairenin yeraldığı binanın yapı kullanma (iskan) izninin bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Ne var ki, su aboneliği tesisine ilişkin talep, aynı zamanda aboneliğin geçici olarak tesisi talebini de kapsamakta olup, esasen bu husus mahkemenin de kabulündedir.
Nitekim, 26.07.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 25. maddesi ile 3194 Sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11. madde de; “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara; yol, elektrik, su, telefon, kanalizasyon ve doğalgaz gibi altyapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak, geçici olarak su ve/veya elektrik bağlanabilir. Bu kapsamda, ilgili belediyeden dağıtım şirketlerine elektriğin kesilmesi talebinin söz konusu olması halinde, aboneliği iptal edileceğinden, su ve/veya elektrik bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan abonelikler de ait olduğu gruba dönüştürülür." hükmünü içermektedir.
Somut olayda, davacı tarafça fotokopisi sunulan yapı (inşaat) ruhsatlarından; davaya konu dairenin bulunduğu binanın yapı (inşaat) ruhsatının 07.04.1999 tarihinde alındığı, sözkonusu ruhsatın 15.08.2003 tarihinde 1.kez, 18.09.2009 tarihinde ise 2. kez yenilendiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, mahkemece; öncelikle davaya konu dairenin bulunduğu binanın yapı (inşaat) ruhsatının ilgili kurumdan getirtilerek, ruhsatın alınış tarihinin saptanması, ondan sonra binanın yapı (inşaat) ruhsatının 26.07.2008 tarihinden sonra alındığının tespit edilmesi halinde davanın şimdi ki gibi reddine, aksi halde ise geçici aboneliğin tesisi için 3194 İmar Kanununun Geçici 11.maddesinde ifade edilen diğer koşulların var olup olmadığının araştırılması ve ulaşılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.