MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Tüketici Mahkemesi’nce verilen 23/02/2015 tarih ve 2014/122-2015/230 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin .... Şubesi ile davalı arasında Genel Nakdi ve Gayri Nakdi Kredi Sözleşmesi imzalanarak bu sözleşme uyarınca davalıya ticari kredi kullandırıldığını, davalının bu doğrultuda davacı bankanın ticari müşterisi olduğunu, davalı tarafından Tüketici Sorunları Hakem Heyeti"ne başvurulması neticesinde kullanılan kredi nedeniyle tahsil edilen ücretlerin davalıya iadesine dair karar verildiğini, ancak kredinin ticari kredi olması ve davalının tüketici konumunda bulunmaması nedeniyle Tüketici Sorunları Hakem Heyeti"nin görev alanı dahilinde olmayan hususa ilişkin karar verdiğini, bu hususun hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek ... Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı"nca verilen 25.8.2014 tarih 2014/6128 sayılı kararın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iptali istenilen hakem heyeti kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmesi uyarınca davalıya kullandırılan kredinin ticari kredi olduğu, davalıdan bu kredi nedeniyle 315,00 TL masraf alındığı, davalı tarafından bu masrafın iadesi için hakem heyetine başvurulduğu, kullanılan kredinin niteliği itibariyle davalının tüketici sayılamayacağı, bu nedenle uyuşmazlık konusu masraflar konusunda Tüketici Hakem Heyeti"nin görevli olmadığı gerekçesiyle ... Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı"nca verilen 25.8.2014 tarih 2014/6128 sayılı kararın iptaline kesin olarak karar verilmiş, davalı vekilince söz konusu karara ilişkin temyiz talebinde bulunulması üzerine 2.3.2015 tarihli ek karar ile talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, temyiz talebinin reddine dair 2.3.2015 tarihli ek kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.