MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının davalıya ait işyerinde iş güvenliği mühendisi sıfatıyla alt işveren nezdinde muvazaalı hizmet alım sözleşmeleriyle çalıştırıldığını, iş sözleşmesini çalışma koşullarındaki esaslı değişikliği kabul etmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini, davalıya ait jeotermal sahalarda yer alan kulelerde 7/24 çalıştığını belirterek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti ve fark ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; husumet itirazı ve zamanaşımı def’inde bulunarak davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, feshin haklı nedene dayanmadığını savunrak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine dair hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Bununla birlikte işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Ayrıca fazla çalışmaların tanık delili ile kanıtlanması durumunda, tanıkların çalışma süresi ile sınırlı olarak hesap yapılması gerekmektedir. Ayrıca makul oranda bir indirim yapılmalıdır.
Somut olayda; davacı davalıya ait işyerinde 7 gün 24 saat çalıştığını haklarının ödenmediğini iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günlük 24 saat olan çalışmasının 10 saatinin dinlenme olduğu ve kalan 14 saatte 11 saati aşan 3 saatlik çalışmasının fazla mesai olduğu değerlendirmesiyle 7 günlük çalışmasında 21 saat fazla çalışma yaptığı tespitiyle yıllık 52 hafta süresince hesaplama yapılmıştır. Hafta tatili yönünden ise hiç hafta tatili kullanmadığı ve resmi-dini bayramlarda çalıştığı yönünde hesaplama yapılmıştır. Bu hesaplama dosya içeriğine uygun değildir.
Davacı tanıklarından ... 7/24 sahada çalıştıklarını 20/10 yani 20 gün çalışma 10 gün izin sistemi olmasına rağmen bu sistemin nadir uygulandığını, 50-60 gün sahalarda kalıp 20 gün izin kullandıklarını beyan etmiştir. Diğer davacı tanığı ... ise; 24 saat esaslı çalıştıklarını sistemin 20 gün çalışma 10 gün dinlenme esasına göre kurulduğunu maksimum 6-7 ay bu sisteme uyulduğunu, bunların dışında sürekli sahalarda kalındığını beyan etmiştir. Bu ispat şekline göre davacının 20 gün çalışma10 gün dinlenme esasıyla 7 ay çalıştığı, sonrasında ise 60 gün sahada kalınıp 20 gün izin kullandığı beyanına göre hesaplamalar yapılması gerekir. Buna göre 20 gün çalışma 10 gün dinlenme esasında; davacının ayın 2 haftası 21 saat 1 haftası 18 saat olmak üzere 3 hafta fazla mesai yaptığı, son hafta fazla çalışma yapılmadığı, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı, ulusal bayram genel tatil çalışması yönünden puantaj kaydı bulunmadığından 1/2 oranlama ile çalıştığı kabul edilmelidir. 60 gün çalışma 20 gün izin sistemine göre ise 2 aylık sürede haftalık 21 saat fazla mesai yaptığı ve tüm hafta tatillerinde çalıştığı devam eden ayda ise ayda 1 hafta 21 saat, diğer hafta 9 saat fazla mesai yaptığı, ayda bir hafta tatilinde çalıştığı, diğer haftalarda ise çalışmadığı anlaşılmaktadır. Bu dönemde ulusal bayram genel tatil çalışması yönünden 2/3 oranı uygulanmalıdır. Belirtilen yönler gözönünde bulundurulmaksızın yılın her günü 24 saat çalışıldığı kabul edilerek fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplanarak hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.