MAHKEMESİ : Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2011/396-2012/1786

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin kooperatif ortaklığını devraldığı S. G.."ün ödediği aidatlardan konut edindirme yardımının mahsup edilmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 1.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının nemasıyla birlikte talep edebileceği miktarın 2,34 TL olduğu, ancak tefhim edilen kısa kararda 2.034,00 TL"nin 08.10.1992 tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verildiği, gerekçeli kararda bunun değiştirilmesinin artık mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 2.034,00 TL"nin 08.10.1992 tarihinden itibaren davalıdan yasal faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Tarafların tüm delilleri toplanıp, incelendikten ve son sözleri dinlenip duruşmanın bittiği bildirildikten sonra hakimin, HMK"nın 298/3. maddesi uyarınca kararı, gerekçesi ile birlikte yazması ve hüküm sonucunu HMK"nın 294/3. maddesinde öngörülen biçimde tefhim etmesi asıldır. Ne var ki, uygulamada HMK"nın 294/4. maddesi hükmüne dayanılarak zorunlu nedenlerle sadece hüküm sonucu tutanağa geçirilip, tefhim edilmekte, gerekçeli karar daha sonra yazılmaktadır.
İşte bu gibi hallerde, HMK"nın 294/3. maddesine uygun olarak tarafların hak ve yükümlülüklerini açıkça gösteren tefhim ile aleniyet ve hukuki varlık kazanan kısa karara uygun olarak gerekçeli kararın yazılması zorunludur. Esasen, kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan el çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak bulunmamaktadır. HMK"nın 298/2. maddesi uyarınca, gerekçeli karar tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz. Öte yandan, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili ya da farklı olması, yargılamanın aleniyetine, kararların alenen tefhim edilmesine ilişkin Anayasa"nın 141. maddesi ile HMK"nın yukarıda değinilen buyurucu nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca, anılan husus kamu düzeni ile ilgili olup, gözetilmesi yasa ile hakime yükletilmiş bir ödevdir. Aksi düşünce ve uygulama yargının, yargıcın ve kararlarının her türlü düşünceden uzak, saygın ve güvenilir olması ilkesi ile bağdaşmaz.
Somut uyuşmazlıkta, 22.11.2012 tarihli duruşmada tefhim edilen kısa kararda "davanın kısmen kabulü ile 2.034,00 TL"nin 08.10.1992 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline" karar verildiği açıklanmıştır. Gerekçeli kararda ise davacının alacağının 2,34 TL olduğu, bu miktarın 08.10.1992 tarihinden itibaren davalıdan yasal faizi ile tahsiline karar verilmesi gerektiği belirtilmek suretiyle kısa ve gerekçeli karar arasında farklılık ve çelişki yaratılmıştır. Bu durumda, 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme kararı çerçevesinde, mahkemece, kısa karar ile bağlı kalınmadan, yeni bir kısa ve buna uygun gerekçeli karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
2-Bozma nedenine göre, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ:"Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (2) no"lu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.