MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki istikrarlı anlatımları ile bunu destekleyen annes ile ablası tanık .. ve rehberlik öğretmeni tanık .."in beyanları, sanığın çelişkili savunmaları, mağdurenin ifadelerine itibar edilebileceğine dair duruşmadaki psikolog gözlemi ve tüm dosya içeriğinden; sanığın, dayısının kızı olan mağdureye yönelik olarak 2010 yılının Mayıs ayından başlayarak 2011 yılı Mart ayına kadar devam eden süreç içerisinde akrabaları olması sebebiyle evlerine gittiğinde ev içerisinde yalnız yakaladığı anlarda mağdurenin göğüslerine dokunmak, arkasından sarılmak şeklinde cinsel hareketlerde bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan dolayı, mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda Adli Tıp Kurumundan ya da Adli Tıp Kanununun 7, 23 ve 31. maddeleri gereğince usulüne uygun teşekkül ettirilmiş yüksek öğrenim kurumlarına bağlı hastanelerden rapor alınıp, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de dikkate alınarak lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya
tatbik edilerek ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenecek ceza doğrultusunda mahkûmiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.