MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki asıl ve karşı davada nişan bozulması nedeniyle tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl ve karşı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalının hiçbir gerekçe göstermeksizin nişanı bozduğunu, annesinin kendisine hakaret ettiğini ve terslediğini, davalının bu duruma karşı çıkmadığını, hiç bir kusuru olmadığını, nişanın bozulması nedeniyle psikolojik bunalıma girdiğini, çevresinde küçük düştüğünü belirterek; 30.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; nişanı haksız olarak davacının bozduğunu bildirerek, davanın reddini, karşı davası ile de; davacının, kendisine ve ailesine karşı saygı ve sevgiden uzak davranışlarda bulunduğunu, daha önce evlendiğini ilk aşamada bildirmediğini, meslek kariyeri açısından daha iyi yerlere tayini mümkün olduğu halde davacı-karşı davalının ailesiyle yakın olabilmesi için Bor"a tayin yaptırdığını, nişanın bozulması sonrasında iş çevresinde alay konusu olduğunu, karşı tarafın tam kusurlu olduğunu belirterek; 40.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; nişanın her iki tarafın normal kusuru ile sona erdiğini, ağır kusur ve olağan dışı zarar bulunmadığı gerekçesiyle asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde taraflarca temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı-karşı davalının tüm, davalı- karşı davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- ) Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 10. maddesinin 3. fıkrasına göre, manevi tazminat davalarının tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre maktu olarak belirlenir.





O halde; karşı davada manevi tazminat istemine ilişkin davanın tümden reddine karar verildiğine göre davalılar yararına hüküm altına alınacak vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmesi gerekirken nispi olarak tayin edilmesi isabetli olmamış ise de bu yanılgının giderilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek bulunmadığından 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın vekalet ücretine ilişkin bölümünün düzeltilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalının tüm, davalı- karşı davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle karşı dava yönünden hükmün vekalet ücretine ilişkin C) bendindeki “4.800,00 TL” rakamının hükümden çıkartılarak, yerine “1.500,00 TL” rakamının yazılması suretiyle, hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.03.
2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.