MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının, davalının kızı ve Adnan Menderes Üniversitesinde öğrenci olduğunu, davalının 2014 yılı Eylül ayından bu yana ailesi ve davacı kızının maddi ve manevi hiç bir ihtiyaçlarıyla ilgilenmediğini, davacının yurtta kaldığını, 550 TL yurt taksitlerinin bulunduğunu, davalının ilgilenmemesi nedeniyle davacının masraflarının annesinin ailesi tarafından karşılandığını, davalının yaklaşık 2.000 TL emekli maaşının bulunduğunu, davacının ise öğrenci olup her hangi bir yerden gelerinin bulunmadığını, bu nedenlerle aylık 600 TL yardım nafakasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davacı lehine aylık 350 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, yardım nafakası talebine ilişkindir.
Kural olarak; anne babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder.
Çocuk ergin olduğu halde eğitimi devam ediyorsa ana ve baba, durum ve koşullara göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdür. (TMK m. 328/2) Diğer taraftan; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve alt soyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür. (TMK m.364)
Eğitimine devam eden reşit birey, kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise anne babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir.
Bu bağlamda belirlenecek nafakanın; davacının geçinmesi için yeterli, nafaka yükümlüsünün geliriyle orantılı olması gerekir. Mahkemece nafaka miktarı tayin

edilirken; davacının ihtiyaçları ve anne babanın geliri göz önünde bulundurulmalı, TMK"nın 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi gözetilmelidir.
Somut olayda; dosyadaki bilgi ve belgelerden tarafların baba-kız oldukları, davacının üniversite eğitimine devam ettiği, gelirinin bulunmadığı; davalının ise 01.04.2014 tarihinde emekli olduğu, emekli olmadan önceki son maaşının SGK kaydına göre 5.569,20 TL olduğu, üzerine kayıtlı taşıt ve taşınmazlar bulunduğu, ancak davalının aldığı emekli maaşının miktarı tespit edilmediği gibi, kolluk vasıtasıyla davalının sosyal ve ekonomik durumunun araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
O halde, mahkemece; davalının ekonomik ve sosyal durumunun ayrıntılı bir şekilde araştırılıp, davalının gelirinin sağlıklı olarak ve bir bütün halinde tespitinden sonra, tarafların sosyal ve ekonomik durumları gözetilip, TMK md. 4"de vurgulanan hakkaniyet ilkesi nazara alınmak suretiyle nafaka miktarının belirlenmesi gerekirken; eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.