Davacı ... Tur. ve Dış Tic. A.Ş. vekili Av. ... ile davalı ... Enerji Madencilik İnş. San. ve Tic. A.Ş. vekili Av. ... aralarındaki alacak davası hakkında Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesinden davanın kabulüne yönelik verilen 2015/409 esas 2018/608 karar sayılı ve 25/09/2018 tarihli hükmün davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince 2018/2288 esas ve 2019/1441 karar sayılı ve 04/07/2019 tarihli hüküm ile davalı vekilinin istinaf talebinin esastan kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- K A R A R -
Dava, satım sözleşmesinden kaynaklanan 9.183,62 USD cezai şart talebine ilişkindir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince tarafların istinaf talebinin reddine karar verilmiş, bu hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6763 sayılı kanunun 43. maddesiyle değişik, 6100 Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HMK) 362/1.a. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44 üncü maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-1 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800 TL’dir
Davacı vekili tarafından temyize konu edilen miktarın dava tarihi olan 16.04.2015 itibariyle USD efektif kuru 2,7059 TL olup dava değeri 24.848,28 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi"nin 04.07.2019 tarihli kararı kesin niteliktedir.
Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.