Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
2007 doğumlu olan mağdur ... ile 2008 doğumlu olan mağdur ... adına velayeten annesi Refiye Özdemir"in sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi ve mağdurların UYAP üzerinden temin edilen nüfus kaydına göre anne ve babalarının boşanması sebebiyle velayet hakkının annelerine verildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.05.2014 tarih 2013/287 esas 2014-273 karar sayılı ilamı gereğince, mağdurlar vekilinin temyiz hakkı bulunmadığından, mağdurlar vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE;
2-Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile, yağışlı havada, ıslak zeminli iki yönlü Devlet yolunda seyirle ışıksız T kavşağa yaklaştığında, soldaki köy yoluna dönmek üzere aniden manevra yapması sonucu, karşı yönden gelen mağdur ... idaresindeki otomobilin şeridine girip aracının sağ önü ile diğer aracın önüne çarpması şeklinde meydana gelen olay sonrası sanığın 2.52 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, kazada yaralanan 6 mağdurdan sadece ..."ın sanıktan şikayetçi olduğunu beyan ettiği, ancak olayda bilinçli taksir bulunduğundan sanığın, nitelikli yaralanan mağdurlar ..., ... ve Hicran Özdemir"in de yaralanmasından da sorumlu tutulması gerektiği, tüm bu tespitlerle birlikte, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, cezanın alt ve üst sınırını oluşturan ceza miktarları, suçun işleniş biçimi, kusur durumu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığının dikkate alınması esas olup, dava konusu olayda sanık tamamen kusurlu olmakla birlikte, bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde üç kişinin de nitelikli şekilde yaralanması, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi ve alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden, üst sınırdan temel ceza tayin edilerek teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini; yine sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksir nedeniyle arttırılması sırasında, bilinçli taksiri oluşturan ihlalin sadece alkollü araç kullanmaktan ibaret olduğu gözetilmeden temel cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince en üst sınırdan arttırılması suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.