MAHKEMESİ : ...... ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/06/2015
NUMARASI : 2014/2158-2015/289


Taraflar arasında görülen davada ...... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/06/2015 tarih ve 2014/2158-2015/289 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ........ tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı asiller, ......bank A...... K...... Şubesi"ne davacı M..... R..... K........"ın 17/11/1999 tarihinde 2.283,00 TL, davacı S.. K.."ın 08/10/1999 tarihinde 5.286,00 TL"yi davalı çalışanlarının hileli yönlendirmesi sonucu yatırdıklarını belirterek fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla banka hesabına yatırılan toplam 7.569,00 TL"nin yatırma tarihinden itibaren en yüksek banka faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmişlerdir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, dava konusu ihtilafın davacılara ait mevduatın off shore banka hesabına gönderilmesinden kaynaklanan tüketici işlemi olup, 6502 sayılı yasının 3/k,l ve 73/1. maddeleri uyarınca davaya bakma görevinin tüketici mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle, davanın dava şartı yoktuğu nedeniyle usulden reddine, süresinde ve istek halinde dosyanın görevli ve yetkili ...... Tüketici Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ......."den harç alınmasına yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı ING Bank"a iadesine, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.