Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 19/07/2017
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53. maddeleri uyarınca
mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Hükmün gerekçesinde, “alt sınırdan ve hapis cezası tercih edilerek” ibaresine yer verildikten sonra hükmün birinci paragrafında sanık hakkında, takdiren ve teşdiden ceza tayini ile hükümde karışıklığa sebep olunması,
2-Sanık hakkında 18/02/2015 tarihinde kurulan mahkumiyet hükmü, Dairemizin bozma ilamı ile sanığın aleyhine bozulduğu halde, bozma sonrası yapılan yargılamada sanığın savunması alınmadan yeniden hüküm kurularak 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 326/2. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Bozma öncesi hükümde sanık hakkında neticeten 4.800.-TL adli para cezası verildiği, hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine sanık leh ve aleyhine bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanığın bu kez 1 yıl 21 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle, sanık aleyhine hüküm tesis edilerek 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırılığa yol açılması,
4-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken, anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
5-Kendilerini vekaletnameli vekille temsil ettiren katılanlar lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.